Phil France - Circle
CD-RECENSIE
Phil France - Circle
bezetting: Phil France keyboards, synthesizers, programmering, elektrische bas; Jon Scott drums
uitgebracht: 31 augustus 2018
label: Gondwana Records
aantal stukken: 9
tijdsduur: 37’05
website: www.philfrancemusic.com - www.gondwanarecords.com
door: Mathijs van den Berg
Phil France was bassist van het invloedrijke The Cinematic Orchestra en componeerde mee aan het grootste deel van de muziek, die hij ook arrangeerde en mede produceerde. In 2013 bracht hij met ‘The Swimmer’ zijn eerste soloalbum uit waarop hij de lijn van The Cinematic Orchestra doortrok: ook hierop was een duidelijke invloed te horen van de minimal music van Philip Glass en Brian Eno en van filmscores. De muziek was zelfs bedoeld als ‘de soundtrack van een film die nog gemaakt moest worden’. Opvallend was dat de bas niet meer zo’n grote rol speelde en keyboards en synthesizer voor France de belangrijkste instrumenten waren geworden.
Op de opvolger ‘Circle’ is dit opnieuw het geval. France speelt nog maar op een van de negen composities basgitaar. Werd hij op ‘The Swimmer’ nog bijgestaan door een gitarist (Cinematic Orchestra’s Stuart McCallum), een drummer en een aantal strijkers, hier verzorgt hij de muziek bijna geheel zelf. Jon Scott speelt nog op drie tracks een drumpartij, die later in de nummers zijn gemixt.
‘Circle’ is behalve de titel ook het concept van het album geworden: France ging in zijn composities uit van circulaire patronen ‘die een symbool vormden voor eenheid, kracht en inclusiviteit’. Van de herhaling van de muziekpatronen gaat een trance-achtige werking uit. Het zijn gelaagde nummers met vaak sterke melodieën, waardoor ze ondanks de eenvormige instrumentatie steeds boeien. De stemming is etherisch, maar elke compositie heeft zijn eigen sfeer.
Het titelnummer begint met repeterende patronen, waarover breed uitwaaierende synthesizerklanken gelegd worden, en kent subtiele verschuivingen. Op ‘Bells’ tuimelen de arpeggio’s over elkaar heen en doen aan een van France’ helden Vangelis denken. Het is een interessant nummer vol wendingen, die desalniettemin naadloos op elkaar aansluiten. Op ‘Rivers’ stroomt de muziek harmonieus voort met de drums als hartenklop.
‘Mr. Jackall’ kent weer een prachtige melodie. Op ‘The First Thing That You Say’ hoor je house-invloeden en ritmische variatie. Na het verstilde ‘The Breaks’ klinkt nog een reprise van ‘Circle’, de sterkste compositie van het album. ‘Circle’ is een uiterst smaakvolle plaat geworden waaraan je je heerlijk kunt overgeven.
Log in bij Spotify om dit album te beluisteren.
Bells