COLUMN
door: Cyriel Pluimakers
Bimhuis viert in oktober haar 50-jarig bestaan.
Foto © Tjako van Schie.
Met veel verve wordt het al op diverse plekken aangekondigd, Bimhuis 50: het Amsterdamse podium dat sinds najaar 2017 geleid wordt door een Rotterdams management. Zakelijk en artistiek. Sinds dat moment is er veel veranderd: de impro-scene treedt er nog maar sporadisch op, contacten met diverse buitenlandse musici en impresariaten zijn verwaterd en alles staat in het teken van jong en fris. Trendy marketing voert de boventoon. Pijnlijk was dat de iconische Han Bennink enige tijd geleden zijn tachtigste verjaardag vierde in De Roode Bioscoop en niet op het podium waarvan hij samen met anderen een van de grondleggers was.
COLUMN
door: Cyriel Pluimakers
Hollands Maandblad staat met een breed palet aan bijdragen geheel
in het teken van jazz, inclusief bijlage.
In de jaren vijftig en zestig werd de jazz door schrijvers en dichters omarmd. Het leidde zelfs tot de fraaie synergie jazz & poetry, die veel schitterende voorbeelden heeft opgeleverd. Wie kent niet de onvergetelijke opnames van Jack Kerouac, Kenneth Rexroth, Allen Ginsberg of Leroi Jones (Amiri Baraka)? Nederlandse auteurs als Lucebert, Simon Vinkenoog, Remco Campert, Jules Deelder en J. Bernlef gaven in hun artistieke uitingen ruim baan aan de jazz. De afgelopen decennia lijkt het erop of de literatoren eerder kiezen voor de lichter te verteren popmuziek, bang om de boot te missen.
COLUMN
door: Loet van der Lee
Met het nieuwe advies van de Raad voor Cultuur als leidraad en een bestuur van het Fonds Podiumkunsten dat zich slaafs laat leiden door de financiële sturing vanuit Den Haag, kregen de talloze grote en kleine makers van Kunst en Cultuur afgelopen maandag de zoveelste tegenslag te verduren.
COLUMN
door: Loet van der Lee
Loet van der Lee (1968) is muzikant en concertorganisator.
Foto © Hans Fink.
Voor sommigen is blijkbaar de crisis voorbij. Nou niet voor een muzikant die ook vergunningplichtige evenementen organiseert. Ik zie heel veel collega’s omscholen en nog meer met een uitkering overleven. Echte festivals zijn waarschijnlijk tot diep in 2021 niet aan de orde.
COLUMN
door: Cyriel Pluimakers
De vinylcollectie van een jazzverzamelaar.
In de jaren zeventig, tachtig en negentig ging mijn hart telkens harder kloppen als ik een bezoek bracht aan een platenzaak. Mijn huis raakte in de loop der jaren tot de nok van mijn zolderkamer met vinyl gevuld. Jazz was mijn grote liefde en daarna kwamen klassiek en wereldmuziek aan de beurt. In tegenstelling tot mijn generatiegenoten heb ik nooit iets gehad met symfonische of psychedelische rock, maar wel met soul. De vinylcollectie overschrijdt tegenwoordig vier nullen en hoeveel ik eraan uitgegeven heb, is een zorgvuldig bewaard geheim. Regelmatig word ik door platenhandelaren benaderd of ik er niet aan wil denken om de verzameling te verkopen.
COLUMN
door: Erno Elsinga
Mondo-presentatrice Nadia Moussaid in gesprek met Pax the humanoid.
Kleine kans dat u tot de vaste kijkersschare van Mondo behoort. De kijkcijfers van het door de VPRO in het leven geroepen cultureel magazine, dat in één klap Vrije Geluiden en Boeken moest doen vergeten, zijn namelijk niet besmettelijk. De tweehonderdduizend nieuwsgierigen bij de start in januari, zijn inmiddels afgevlakt naar een schamele vijftigduizend. Primetime zaterdagavond, met nul concurrentie van de gesloten horeca, theaters en concertzalen.
COLUMN
door: Erno Elsinga
Na Zwarte Piet en de vuurwerkdiscussie heeft half Nederland een nieuwe pispaal gevonden: cultuur. En dan met name de subsidie op cultuur.
COLUMN
door: David Cohen
Rua de São Ciro.
Op 2 augustus leerde ik in Lissabon de magie van het dwalen. Na het bezichtigen van de monumenten in de wijk Belém aan de Taag maakte ik een plan: ik zou gaan wandelen naar de mij bekende Basílica da Estrela, maar de precieze route zou ik slechts in grote lijnen uitstippelen. Het was me al eerder duidelijk geworden dat Lissabon een stad is waar je de mooie dingen vooral vindt door er juist niet naar te zoeken, maar te varen op het toeval. Dat de naam van de beroemde Portugese volksmuziek fado voortkomt uit het Latijnse woord fatum, ‘lot’ en ‘toeval’, is vast geen… nou ja, toeval.
COLUMN
door: Mathijs van den Berg
Jazz is grotestadsmuziek. Onverwoestbaar zijn de beelden van de rokerige jazzkelders uit de jaren vijftig, ook als je die tijd niet zelf hebt meegemaakt. Voor degenen die zich deze nog wel kunnen herinneren hebben ze de sfeer van jazz voor hun leven bepaald. De romantiek van die tijd stijgt op uit gedichten van Lucebert en Remco Campert, zoals bekend beiden grote jazzliefhebbers. Gelukkig bestaan er nog steeds sfeervolle jazzcafés en podia, ook al zit de hand voortdurend om de subsidiekraan, klaar om deze dicht te draaien. Hiphop en techno zijn de nieuwe grotestadsmuziek. Persoonlijk zie ik daar de romantiek niet van in, maar dat kan aan mij liggen.
COLUMN
door: Cyriel Pluimakers
Overal kom je hem tegen: in jury’s, in commissies, bij festivals en congressen. Meestal staat hij ergens op een opvallende plek samen met zijn maat J. Want M. is grossier in de nieuwste ontwikkelingen: zoals hij zelf zegt ‘Jazz met een fuck-off attitude’. Wat dat precies is weet niemand: het is het geheim van deze visionaire smid.
COLUMN
door: Erno Elsinga
Een aasgier.
Mensen die het hardst schreeuwen kunnen het minst. Vaak ijdel, meten ze zich een ego aan waaraan ze niet kunnen voldoen. Alphons Nieuwenhuis is zo iemand. Een kleurloze gemeenteambtenaar uit Amsterdam die in het bezit is van een fototoestel en zich daarom fotograaf noemt. Een hebzuchtige bovendien: met één enkele foto denkt hij Jazzenzo een paar duizend euro lichter te maken.
COLUMN
door: Cyriel Pluimakers
K.
K. wordt in 1981 in Los Angeles in een muzikaal gezin geboren. Hij is een schattige baby en de oogappel van zijn ouders, die hem graag verwennen. Zijn vader Rickey ziet al vroeg talent in hem want K. trommelt op alles wat los en vast zit. Rickey is een saxofonist met een beperkt talent. Met de Wizzdom Band maakt hij een single met op de A-kant ‘After Lovin’ You’ en op de flipside ‘Dance All Night’. Nummers die het prima doen in het partycircuit maar verder weinig om het lijf hebben. Zoonlief wil al vroeg beroemd worden en besluit saxofoon te gaan spelen, net zoals zijn vader. Vooral met de tenorsaxofoon heeft K. succes bij de meisjes. Terwijl de rest van de band nog aan het opruimen is, zit K. al met zijn vrouwelijke fans aan de bar.
COLUMN
door: Rinus van der Heijden
Mijke Loeven leidt de paneldiscussie ‘Welke jazzmedia hebben de toekomst’ tijdens de Jazzdag 2012. Foto © Eddy Westveer.
Tango is jazz. En pop ook. En rock en metal. Frans Bauer en Corrie Konings (nog) niet. Maar die zouden er - als dat zo uitkomt - ook onder kunnen vallen. Dat vindt Rob Overman, artistiek directeur van de Brava Group, die sinds gistermiddag Djazz.tv in de ether brengt. Hij deed zijn uitspraken tijdens de paneldiscussie ‘Welke jazzmedia hebben de toekomst’ op de Jazzdag 2012 in Rotterdam.
COLUMN
door: Rinus van der Heijden
Afgelopen weekeinde ook meegelopen in de Mars der Beschaving? In de veronderstelling dat die mars slager Zijlstra op andere gedachten zou brengen? Dat meende je toch niet echt, hè? Denken dat die uitbener zich iets gelegen zou laten liggen aan wat kunstenaars van zijn aanpak vinden? Dat hij cultureel Nederland tot op het bot afbreekt, daar hebben die kunstenaars toch niks mee te maken! Híj is het toch die het pluche van regerend Den Haag onder zijn vadsige kont voelt, niet die kunstenmakers. En dus maakt hij uit wat goed is voor kunstenmakers en de rest van Nederland, al heeft hij hier evenveel verstand van als het dementerende hondje van mijn buren.
COLUMN
door: Tim Sprangers
Een sterrenkok heeft keihard moeten vechten voor zijn status. Hij zal op zijn knieën hebben gelegen voor beroemde chefs om stage te lopen in gerenommeerde restaurants. Avonden lang knoflook pellen, tienduizend quenelles scheppen uit de bavarois, drie kilometer pasta draaien en loempia’s vouwen tot hij erbij neervalt. Repeteren en repeteren tot in den treuren. En daarbij de nodige risico’s nemen. Durven klanten en vrienden dingen voor te schotelen die zij nog nooit hebben geproefd. Rare combinaties, uitheemse ingrediënten of gesneden koek in een modern jasje. Niet blijven hangen in het vertrouwde, maar de uitdaging aangaan. Voor zichzelf en voor anderen.
COLUMN
door: Tim Sprangers
Welke jazzmuzikant ik ook ontmoette de afgelopen maanden, zonder uitzondering landde het gesprek op den duur op het thema onbegrip. De wanhopige betogen relateerden aan uitspraken van het kabinet betreffende kunst. Bezoekersaantallen bepalen wat goede kunst is, volgens staatssecretaris Halbe Zijlstra. Als er veel mensen komen kijken is het goed. Kwantiteit is kwaliteit.
COLUMN
door: Tim Sprangers
Corrie van Binsbergen noemde het een teken van onmacht. Vorige week schalde geschreeuw uit 100.000 kelen als protest tegen de aangekondigde cultuurbezuinigingen. Een schreeuw staat voor woede, maar tekent ook wanhoop, onzekerheid en een gebrek aan inhoudelijk redeneren. Je stem verheffen tijdens een discussie toont onvermogen, maar ordinair schreeuwen, ofwel het produceren van beestachtige klanken, is een weerloos wapen van de mensheid. Hij verlaagt zich tot dierlijk gereedschap.
COLUMN
door: Tim Sprangers
Het is aardig te zien hoe jazz pop benijdt. Bagatelliserend: pop trekt een vanzelfsprekend groot aantal bezoekers en de jazz verlangt naar een groter publiek.
COLUMN
door: Rinus van der Heijden
Wat moet je weten als jazzrecensent? Moet een jazzjournalist een bepaalde vorm van muzikaliteit bezitten? Moet een jazzjournalist aan bepaalde eisen voldoen? Maakt het voor een musicus uit wat er over hem wordt geschreven? Hoe internationaal georiënteerd is de jazzjournalistiek? Wat is de rol van internet als er over jazz wordt geschreven?
COLUMN
door: Mischa Andriessen
Pierre Courbois > Révocation.
Prijzen zijn een verhoudingsgewijs veel te grote rol gaan spelen in het Nederlandse kunstklimaat. Voor wie zijn werk niet bekroond ziet, is het steeds moeilijker geworden om de aandacht van het publiek te krijgen. In culturele sectoren waar er niet of nauwelijks geld voor promotie is – poëzie bijvoorbeeld, maar zeker ook jazz - betekent het winnen van een prijs een levensgroot verschil tussen wel of geen werk.
door: Cyriel Pluimakers
