Jazzenzo niet meer welkom bij podia en festivals
HOOFDREDACTIONEEL
Medewerkers van Jazzenzo zijn niet langer welkom bij de podia Bimhuis, LantarenVenster, TivoliVredenburg en Paradox. Het toegangsverbod geldt ook voor de festivals North Sea Jazz, Music Meeting en November Music. Directe aanleiding voor de boycot is een recent verschenen column op deze site, waarin het programmabeleid van Bimhuis en specifiek het 50-jarig jubileumprogramma aan de kaak wordt gesteld.
Doel van een column is met een scherpe pen de lezer te prikkelen en eventueel aan te zetten tot overpeinzing of een discussie betreffende het onderwerp. De columnist geniet daarbij grote vrijheid – anders dan een auteur van inhoudelijke artikelen – en humor is vaak de kers op de taart.
De column in kwestie getiteld ‘Bimhuis 50 jaar, maar is er wel reden voor een feestje?’ en geschreven door Cyriel Pluimakers, voldeed aan deze voorwaarden. Of ik als hoofdredacteur het eens of oneens ben met de inhoud, is voor publicatie niet relevant. Een hoofdredacteur bewaakt de formule van het medium en gaat niet over de mening van een recensent of columnist.
De boycotschrijvers van genoemde podia en festivals denken daar anders over, zo bleek in een schrijven die wij gisteren van hen mochten ontvangen. Gezamenlijk stellen zij vast dat de column ‘onbetamelijk’ is en gericht is op ‘het kleineren van personen’ (…) ‘en doet bovendien onze geliefde jazzsector allesbehalve goed’. Met een belerend vingertje op de stoel van de hoofdredacteur volgt nog: ‘De journalistieke vrijheid die we in Nederland koesteren, komt ook met een verantwoordelijkheid.’
Cancelcultuur
Met de boycot is Jazzenzo het zoveelste slachtoffer van de cancelcultuur die sinds enige tijd door Nederland raast. De boycotschrijvers stellen weliswaar dat ‘een recensie kritisch mag zijn en een column scherp’, maar gooien dit nobele gedachtengoed overboord wanneer het hun eigen winkeltje betreft. Een afwijkende mening wordt niet getolereerd.
Met de uitgesproken boycot gaan genoemde podia en festivals de discussie uit de weg en wordt de persvrijheid aan banden gelegd. De woke-wind die door Europa waait heeft nu ook jazzland bereikt, waar podia en festivals blijkbaar de kritische grens van artikelen gaan bepalen.
Nu het werk voor onze medewerkers zo goed als onmogelijk wordt gemaakt en Jazzenzo monddood, rijst de vraag of deze site na negentien jaar nog bestaansrecht heeft. Ongetwijfeld een kolfje naar de hand van de briefschrijvers. Binnen afzienbare tijd hoop ik deze vraag te kunnen beantwoorden.
Erno Elsinga
Hoofdredacteur
Reageren op dit artikel is niet meer mogelijk.
Hoi Erno, Ik had het artikel van Cyriel Pluimakers nog niet gelezen, nu dus wel. Erg vreemde reactie van de verantwoordelijken om jullie de toegang tot de concertzalen te ontzeggen. Je mag toch zeker wel een eigen mening hebben en die verkondigen. Zo erg is het allemaal niet wat er geschreven over bepaalde personen.
Ed van der Ploeg (E-mail ) - 24-04-’24 13:19
Woke-wind? Niets woke aan. Ik denk eerder (te) lange teentjes. Echt een kinderachtige reactie.
Het stuk van Cyriel was weliswaar best pittig. Maar als je zeker van je zak bent, dan zet je gewoon door. Door Jazzenzo geheel te verbannen laat je wel blijken dat het stuk misschien wel gelijk had?
Ach, mensen, bel even met elkaar. Dan is het snel opgelost.
Paul Berner (E-mail ) - 24-04-’24 13:46
Ik las als jongen van 16 de "Jazzwereld" (in de Bieb) De ingezonden brieven van o.a. Hans Dulfer, Pé Hawinkels, Bert Vuijsje waren vele malen scherper dus mijn oproep: laat het debat welig tieren. Heftige discussies moeten er zijn zolang mensen niet op hun geslacht, kleur of uiterlijk beoordeeld worden.
Bo van de Graaf (E-mail ) (URL) - 24-04-’24 14:07
Toen er niks opzienbarens meer over jazz uit stad en platteland door de pers geschreven werd, er voor jazzconcerten geen of weinig aandacht was in de media, ontstonden vanuit publiek/liefhebbers de sites als “Draai om je oren” “Jazz.com”, “written in music”“Jazz en zo” en wellicht enkele anderen. Fotografie en verhalen, recensies, bloemlezingen, door hen die er bij waren en het wilden of moesten delen. Het was een welkome bijdrage aan de tamelijk summiere jazz en improvisatie verslaggeving. Het betekende profilering voor organisatoren, musici , fotograven en schrijvers. Nu tegenwoordig iedereen een foto kan maken en zijn of haar beleving bij de muziek kan publiceren via allerlei ( alternatieve) kanalen, lijkt dat overbodig. Is het echter niet. Ik hoop niet dat de “event” organisatoren met hun brief een ( crises) trend zetten, zodat we straks bloeiende en minder bloeiende recensies krijgen mèt en zònder vrijkaartje.
Jo Dautzenberg (E-mail ) - 24-04-’24 15:54
Kunnen jullie niet eens ophouden met al dat stompzinnige gelul? En je niet gedragen als politici oftewel beroeps amateurs? Het is met de jazz nog nooit zo slecht gegaan! 20 jaar geleden hadden we 100 jazzpodia, nu 10.
De krachten moeten weer gebundeld worden om dat peil weer te bereiken en publiek aan te boren. Ophouden met dat puberale gedoe en aan
het werk om de boel weer gezond te maken.
Iedereen die improviseert uit de kast halen
van dixieland tot metal free jazz of zoiets. Maakt geen bak uit maar hou op je als kleine
baby'tjes te gedragen die hun zin niet krijgen krijgen. De neuzen naar een kant a.j.b. Op jazz en aanverwanten.
Pierre Courbois - 26-04-’24 19:20
Terecht. Zoveel frustratie bij Pluimakers. En zo op de man en vrouw spelend. Keer op keer. Ik snap het wel. En wees nu eerlijk. Wat krijgt die Puinmakers nu zelf voor elkaar? Ik zie twee reguliere jazzconcerten staan bij het podiumpje waar hij zelf verantwoordelijk voor is. Poe zeg. En dan maar klagen over anderen. Maar ja, deze reactie zal wel weer worden verwijders. Zoals hij vaker doet. De strijder voor het vrije woord.
Erik de Haan (E-mail ) - 02-05-’24 20:34