LP-RECENSIE

Manuel Hermia & Christine Ott – The Lotus Path
bezetting: Manuel Hermia tenorsaxofoon, bansuri, fluit; Christine Ott onde-Martenot
opgenomen: 13 augustus 2023, kerk van Rossignol 
uitgebracht: 18 oktober 2024l
abel: Iglooaantal stukken: 4
tijdsduur: 29’32
website: manuelhermia.com - christineott.fr - igloorecords.be
door: Georges Tonla Briquet




Het Belgische festival Gaume Jazz gaat er elk jaar prat op een of meerdere originele projecten voor te stellen die nadien een vervolg krijgen, live of als opname. In 2023 gaven Manuel Hermia en Christine Ott een duo-concert in het kleine kerkje van het stadje Tintigny, een van de locaties tijdens het festival. Dit uitzonderlijk gebeuren is nu uitgebracht op vinyl (met downloadcode).

Polyvalent
De Belgische saxofonist Manuel Hermia, die tevens regelmatig bansuri en (dwars)fluit bespeelt zoals tijdens dit optreden, is een polyvalent muzikant die blijft zoeken naar nieuwe uitdagingen. Om slechts twee recente voorbeelden te noemen, ‘Midnight Sun (Igloo) met het trio Tassin-Hermia-Joris en ‘Selene’s View’ van zijn Orchestra Nazionale Della Luna waar hij in het gezelschap verkeert van de Finse toetsenist Kari Ikonen, de Franse bassist Sébastien Boisseau en de Belgische drummer Teun Verbruggen. 

De Franse Christine Ott is eveneens iemand die zich nooit beperkte tot een stijl of instrument. De laatste jaren legde ze zich toe op de ondes-Martenot. Dit is een combinatie van klavier, elektrische impulsen, pedalen en een snaar gespannen langs de toetsen waaruit geluiden komen die te vergelijken zijn met die van een theremin. In popmiddens deden Thindersticks en Yann Tiersen reeds beroep op haar kunsten. 

Evenwichtsoefening
De twee ontmoetten elkaar voor de eerste keer naar aanleiding van de soundtrack voor de film ‘Sans Soleil’ van Banu Akseki. Voor hun optreden tijdens Gaume Jazz schreef Hermia speciaal een aantal stukken, een evenwichtsoefening tussen modale en tonale structuren. Je hoort hoe Ott de noten in elkaar laat overglijden en deze van Herrmia zijn saxofoon, bansuri of fluit hierbij gelijktijdig aansluiten. De kristallisatie van twee dimensies als het ware door een flow van geluidsgolven. Dit alles heeft plaats in een aparte dimensie, zo lijkt het, door de manier waarop de twee het begrip tijd verdraaien en eroderen. Er is duidelijk aansluiting met de Yi Jing leer waarin geponeerd wordt dat het enige dat niet verandert is dat alles voortdurend verandert. 

In de titeltrack, die hoofdzakelijk voortdrijft op de solo van de tenorsaxofonist, duiken enkele korte percussieaccenten op via zijn instrument die zo de link leggen met de realiteit terwijl in ‘Transforming Tensions’ Ott de specifieke klanken van de ondes-Martenot koppelt aan de fluit. Voor zover de eerste plaatkant.

Stilte vormgeven
Kant B bevat twee composities met de titels ‘Rajazz 6 – presentation’ en ‘Rajazz 6 – development’. Het gaat om een verder uitdiepen van het begrip rajazz waarbij Indische en westerse (jazz)patronen en modi met elkaar verweven worden, een gegeven waar Hermia al uitgebreid rondom werkte in het verleden. Ott levert hier telkens de soundscapes op de achtergrond terwijl Hermia soleert op bansuri. Een heel etherisch resultaat maar wel mijlenver weg van elke vrijblijvende ambient. 

Het duo slaagt erin de stilte vorm te geven. Absolute aandacht is nodig om te merken hoe de verschuivingen tussen noten en instrumenten plaatshebben. Een reflectie over de lotus als symbool van veerkracht maar duidelijk ook muziek die erin slaagt de luisteraar aan te zetten tot introspectie en ontsnapping volgens Manuel Hermia.

• Beluister dit album via Bandcamp.
  
  
  

The Lotus Path.