CD-RECENSIE

Kamasi Washington – Harmony of Difference
bezetting: Kamasi Washington tenorsaxofoon; Ryan Porter trombone; Dontae Winslow trompet; Cameron Graves piano; Brandon Coleman keyboards; Miles Mosley contrabas; Ronald Bruner Jr. drums; Tony Austin drums, percussie; Thundercat basgitaar
opgenomen: 2017
uitgebracht: 29 september 2017
label: Young Turks
aantal stukken: 6
tijdsduur: 31’57
website: www.kamasiwashington.com
door: Mathijs van den Berg


Net als ooit John en Alice Coltrane en Pharoah Sanders wil Kamasi Washington met zijn muziek mensen bij elkaar brengen. Zijn nieuwe EP ‘Harmony of Difference’ gaat dan ook – evenals ‘A Love Supreme’ - vergezeld van ronkende teksten. Met de zes stukken die deze suite vormen wil Washington vooral de schoonheid aantonen die schuilt in onze verschillen teneinde onderling respect te kweken.

Het is niet alleen vanwege zijn spirituele boodschap waarom Kamasi Washington wordt gezien als de verlosser van de jazzmuziek, maar ook omdat hij door een mix van jazz, hip-hop en r&b veel jongeren aanspreekt. Of dat opnieuw met deze nieuwe EP gebeurt is de vraag, omdat deze na het experimentele en vernieuwende ‘The Epic’ uit 2015 vooral vrij traditionele jazz bevat.

Zijn bijna drie uur durende debuut-cd viel vooral op door de arrangementen, waaruit de invloed van filmmuziek en de muziek van Strawinksy bleek, en die heel creatief waren, maar de muziek ook vrij bombastisch maakten. Behalve dat opvolger ‘Harmony of Difference’ met een dik half uur muziek veel korter is, is de muziek ook eenvoudiger. Alleen in de afsluiter met de nogal pretentieuze titel ‘Truth’ pakt Washington weer uit met een koor en een batterij strijkers. Op dit nummer speelt zijn jeugdvriend en hippe bassist Thundercat ook weer mee.

In dit laatste deel komen alle melodieën uit de vijf eerdere nummers ‘in harmonie’ bijeen. Elk van deze stukken is een verschillende uitwerking van het contrapunt, die een bepaalde filosofische opvatting moet weergeven; de nummers hebben titels als ‘Desire’, ‘Perspective’ en ‘Integrity’. Deze opvattingen worden nog verder geïllustreerd door de schilderijen van Washington’s zus Amani waarmee de muziek in het Whitney Museum of American Art in New York in 2017 een installatie vormde. Hierbij hoorde ook nog een film die A.G. Rojas bij de muziek maakte.

De muziek op ‘Harmony of Difference’ klinkt heel toegankelijk met melodieën die direct beklijven. Je hoort bigband op ‘Humility’ en ‘Integrity’ en souljazz in ‘Desire’ en ‘Knowledge’. Absolute meerwaarde zijn Washington’s ongeremde, scheurende solo’s, waarin Coltrane weer tot leven komt. ‘Harmony of Difference’ is muzikaal dan wel niet zo vernieuwend als ‘The Epic’, hij is door de lekkere recht-toe-rechtaan-jazz zeer te genieten. En die boodschap nemen we dan maar op de koop toe.

Beluister het volledige album via Spotify

Truth