CD-RECENSIE

David Murray & Mal Waldron - Silence
bezetting: David Murray; basklarinet, tenorsaxofoon, Mal Waldron; piano
opgenomen: 5-6 oktober 2001
release: 2009
label: Justin Time / Challenge
tracks: 7
tijd: 66.40
websites: www.justin-time.com - www.challenge.nl
myspace: www.myspace.com/davidmurraymusic
door: Mischa Andriessen


Opnamen van een concert uit Brussel, de stad waar pianist Mal Waldron lange tijd woonde en ruim een jaar na dit optreden ook overleed. Zoals Waldron eruitzag; herkenbaar gedistingeerd, zo speelde hij ook. Zijn verfijnde en zorgvuldige spel staat in fraai contrast met David Murrays van energie en kracht bulkende speelwijze. Hier zijn twee muzikanten aan het woord die uiteenlopende persoonlijkheden meebrengen, maar in dat andere karakter wel degelijk veel herkennen.

Misschien wel het opmerkelijkste aan deze cd is dat Waldron op zijn kenmerkende bescheiden manier het duidelijkste stempel op deze plaat drukt. Waldron was een groots begeleider, onder meer van Billy Holiday en Jeanne Lee én hij was een indrukwekkend solist. Net als op de duoplaten die hij bijvoorbeeld met Steve Lacy en Nicolas Simion opnam, schakelt hij met groot gemak tussen die twee rollen. Het lijkt soms of hij zich opoffert en volledig in dienst stelt van de ander, maar juist op die momenten is hij het herkenbaarst; met die zware, spaarzaam maar raak geplaatste basakkoorden.

David Murray wijkt juist wat af van het spel waarmee hij al zo lang bekend is. De knarsende pieptonen zijn in het eerste nummer ‘Free for C.T.’ nog wel prominent aanwezig, maar vaker kiest Murray voor een minder energieke, maar soulvollere benadering. Bijvoorbeeld in the ballad ‘I Should care’.

‘Silence’ is een zeer geslaagde ontmoeting tussen twee topmuzikanten die begrijpen dat samenspelen een kwestie van ondersteunen én uitdagen is.  Murray en Waldron slagen er zo in om robuustheid en subtiliteit bijeen te laten en te laten versmelten tot muziek waarin die karaktertrekken hoorbaar blijven, maar volledig met elkaar in evenwicht zijn.