CD-RECENSIE

Matthias Schriefl – Shreefpunk Live In Köln
bezetting: Matthias Schriefl; trompet, flugelhorn, Johannes Behr; gitaar, Robert Landfermann; contrabas, Jens Düppe; drums, Hannah Weirich; viool, Nadine-Goussi Aguigah; viool, Axel Porath; viola, Thomas Schmitz; cello, Django Bates; keybord, piano, eb hoorn
opgenomen: 2007/2008
release: 2009
label: ACT Music / Challenge
tracks: 11
tijd: 73 minuten
myspace: www.myspace.com/shreefpunk - www.myspace.com/matthiasschriefl
door: Tim Sprangers


Met een hoogmoedigde quote licht trompettist/flugelspeler Matthias Schriefl zijn live-cd ‘Shreefpunk Live In Köln’ toe: ‘The introduction of a new kind of music must be avoided because it will endanger everything. For nowhere was musical style changed without unsettling the most fundamental political laws’. Het is een uitspraak van filosoof Plato die Schriefl heeft geïnspireerd en pontificaal in de cd-hoes heeft vermeld.

‘Young German Jazz’ predikt Schriefl te produceren. De 27-jarige Duitser geeft met zijn live-cd een vervolg aan het album ‘Shreefpunk plus Strings’ (2007). Waarom live? Omdat Schriefl op het podium een Wagneriaanse totaalervaring lijkt te willen creëren via weelderige muziek. Het is inderdaad een soms niet te bevatten geluids- en genre-ervaring die de blazer met enkel eigen composities neer weet te zetten. We horen post-punk en rockgeweld van gitarist Behr, zorgvuldige opbouw en onvoorspelbare wendingen, ingetogen ballads en rare kindergeluidjes, droogkomische walsen en circusmuziek, dixieland en raggende funk. Schriefl is geënthousiasmeerd door cultheld Django Bates, die als special guest aan de laatste drie tracks zijn bijdrage levert, evenals een strijkkwartet. Invloeden lijken overigens oneindig; ook horen we de bulderende jazzrockgroep Tyft, minimalistische Nik Bärtsch en soms ook een tikje Eric Vloeimans.

Schriefl is een talentvolle componist die interessante postmoderniteit afwisselt met prachtige thema’s in waardige composties. ‘Wien’ zal als een felle poutpourri een ieder verbazen, terwijl ‘KVB’ een dromerige sfeer weergeeft in de Keulse metrogangen. Soms lijken de stukken wat ver gezocht, alsof het doel de middelen heiligt; het maakt de basis wat iel. Wat het meest bijblijft echter, is de frisheid en energie die de band uitstraalt. Of Shreefpunk politieke veranderingen in Duitsland teweeg gaat brengen, gaat wat ver. Een ieder die ze op het afgelopen North Sea aan het werk zag, mag dat voor zichzelf bepalen.