Van der Westen, Raams, Verploegen – A Traveller’s Tale - J.J.
CD-RECENSIE
Eric van der Westen, Aron Raams, Angelo Verploegen – A Traveller’s Tale - J.J.
bezetting: Eric van der Westen contrabas, basgitaar, zang; Aron Raams gitaren; Angelo Verploegen trompet, flugelhorn. Kim Hoorweg zang
opgenomen: januari - maart 2016, Studio Cell 4, Studio Q Point
uitgebracht: 2016
label: EWM
aantal stukken: 11
tijdsduur: 40’48
website: www.atravellerstale.nu
door: Erno Elsinga
De reisverhalen van J.J. zijn een vervolg op die van Alvin. Beiden trokken begin vorige eeuw om uiteenlopende redenen door de Verenigde Staten. Werden de belevenissen van Alvin in ‘A Traveller’s Tale’ dat in 2013 verscheen vertolkt door bassist Eric van der Westen en gitarist Aron Raams, op het recent verschenen ‘J.J.’ krijgt het duo gezelschap van trompettist Angelo Verploegen en is er een gastrol weggelegd voor zangeres Kim Hoorweg.
De initialen J.J. staan voor de in 1911 in New Orleans geboren fictieve persoon Jean Jacques Albanel. Aan de hand van de compositietitels reist de jong volwassene via het Amerikaanse platteland langs de grote steden naar het door oorlog getekende Europa van zijn (overleden) Franse vader, om uiteindelijk terug te keren naar zijn geboortegrond.
Folk, country en blues zijn de belangrijkste elementen in deze door melancholie gekenmerkte filmische roadtrip vol tegenslagen, geïnspireerd op films als 'Blue Highways' (William Least) en 'Paris, Texas' (Wim Wenders) vermengd met de in smart gedrenkte muzikale invloeden van een Tom Waits, Johnny Cash of J.J. Cale.
De stukken die J.J. op zijn reis vergezellen zijn traag en ruimtelijk, americana waar de klaagzang vanaf druipt. Ruig of dromerig en niet vies van een cliché, weet gitarist Aron Raams (Gare du Nord) met rake licks de sfeer die balanceert tussen weemoed en hoop knap te typeren. Datzelfde kan gezegd worden van Angelo Verploegen, die wisselend zijn trompet en flugelhorn lyrisch door de composities van Van der Westen laat kronkelen, waar de trieste ondertoon van een dolende ziel in doorklinkt. Met het afwezig gezongen ‘On The Road Again’ waarin Kim Hoorweg de opties van de reiziger op een rij zet, en met het enigszins opbeurende en enige up-tempostuk ‘The Traveller’, raakt de zangeres feilloos de toon van het album.
J.J.’s desolate zoektocht naar harmonie kent weinig sprankjes hoop, een muzikale belevenis derhalve om weemoedig in te verdrinken.
