Willem Abelen – Flux
CD-RECENSIE
Willem Abelen – Flux
bezetting: Willem Abelen tenor-/sopraansaxofoon; Tom Veltien elektrische gitaar; Michal Niedbala piano; Freek Mulder contrabas; Yordi Petit drums
opgenomen: februari 2023, E-Sound Studio’s, Weesp
uitgebracht: 22 september 2023
label: Zennez Records
aantal stukken: 10
tijdsduur: 44’45
website: www.willemabelen.nl - zennezrecords.com
door: Mathijs van den Berg
Zoals zoveel musici kreeg saxofonist Willem Abelen (1996) de liefde voor muziek van huis uit mee. Zijn vader, trombonist Chris Abelen, zal iedere jazzliefhebber kennen. Zijn moeder bracht hem in aanraking met soul en funk, invloeden die te horen zijn op zijn debuutalbum ‘Flux’, dat hij met zijn gelijknamige band opnam. Abelen bracht de musici bij elkaar voor zijn afstudeerproject, nog maar een jaar geleden. Zelf noemt hij zijn muziek ‘filmische jazz’: elk stuk is bedoeld als een scène in een film. Flux staat voor ‘voortdurende verandering’ en ‘stroming’.
Stromen doen de nummers dan ook met fraai, vloeiend spel. We horen al een goed ingespeelde band. Abelens saxofoon klinkt warm, vol en soulful. Pianist Michal Niedbala heeft een mooie lichte, lyrische stijl. Tom Veltiens gitaarspel is subtiel en afgewogen. De ritmesectie, bestaande uit bassist Freek Mulder en drummer Yordi Petit, zorgt voor een ferm tegenwicht. De stukken zijn opgebouwd rond een melodie of thema met regelmatig solo’s. Denk bij ‘filmisch’ niet aan atmosferische klankbeelden, maar aan verhalende en sfeervolle jazz.
Eigenlijk bevat ‘Flux’ maar zeven composities. Drie korte geïmproviseerde delen van één tot twee minuten vormen verbindingsstukken daartussen en geven het album meer losheid. Een slimme keuze. Bij het intro van ‘Wendeleer’, opgedragen aan Ben Wendel, een van zijn helden, creëert Abelen een bijzonder effect door met zijn sax in de vleugel te spelen, wat een natuurlijke galm oplevert. Het typeert deze avontuurlijke musicus. De stukken hebben elk een andere invalshoek, waardoor er veel variatie is.
De muziek ligt makkelijk in het gehoor. Abelen laat zijn saxofoon aangenaam meanderen. Een opvallend stuk is ‘Winter Break’ met een funky ritme. Veltien speelt hierop een geweldige bluesy solo. Ook ‘Climate Relaxation’ heeft een groove waar Abelen prettig overheen schmiert. Drummer Petit trekt op ‘Wendeleer’ de aandacht met een boeiend slagenpalet. Het slotstuk ‘Journey’ begint met melancholieke, zoetgevooisde sax, waarna de band de grenzen van de improvisatie opzoekt. ‘Flux’ is een album om op repeat te zetten.
Beluisteren via Spotify, inloggen noodzakelijk.
Wendeleer.