CD-RECENSIE 

Prashant Samlal – Visitors
bezetting: Prashant Samlal gitaar; Roel Hazendonk piano, Fender Rhodes; Freek Mulder basgitaar, Juno synthesizer; Mees Siderius drums. Gastbijdragen: Daniel Clason trompet; Fenne Scholte vocalen
opgenomen: Wedgeview Studios
uitgebracht: 29 april 2022
label: ZenneZ Records
aantal stukken: 10
tijdsduur: 45’34
website: prashantsamlal.com - zennezrecords.com   
door: Mathijs van den Berg


Prashant Samlal is een jonge gitarist die onlangs voor Zennez Records met zijn kwartet een tweede album opnam. Afkomstig van Conservatorium Utrecht, waar hij cum laude afstudeerde, won hij in 2018 de Conservatorium Talent Award. Behalve een talentvol gitarist is Samlal ook een ambitieus componist. Voor ‘Visitors’ schreef hij tien nieuwe composities. Zoals bijna te doen gebruikelijk onder de nieuwe lichting jazzmusici liet hij zich hierbij inspireren door verschillende muziekgenres, van klassieke muziek tot rock. Eveneens typisch voor deze tijd is de nadruk op het groepsgeluid.

Samlals gitaar staat evenwel voorop met fraaie, meestal zachte, vloeiende patronen. Pianist Roel Hazendonk heeft een veelal ondersteunende rol, waarbij zijn noten mooi met de gitaar harmoniëren. Af en toe speelt hij ook een solo. De ritmesectie zorgt voor prettige grooves. Meteen al op opener ‘Shirley’s Dream’ zoemt Freek Mulders bas kruidig onder gitaar en piano door en slaat Mees Siderius ontspannen ritmes. Ook op ‘Guided by Visitors’ is het spel relaxed met precies de juiste hoeveelheid elektronica. Het zijn zowel door pop als jazz beïnvloede stukken. 

Op Big Backyard dient zich een andere invloed aan met de stuwende new wave-bas à la Joy Division. Het nummer kent helaas verder niet de scherpe randjes die je bij zo’n nummer verwacht: het gitaarwerk is luchtig en de pianosolo vrij mat. Rockinvloeden zijn ook te horen op ‘No Justice’ dat wél stevig klinkt met Hazendonk op Fender Rhodes en een knallende ritmesectie. Helaas blijven andere stukken wat kabbelen. Het gitaarspel is vooral ingehouden en de piano klinkt nogal vlak. Op het langgerekte ‘The Chase’ raak je niet buiten adem, maar val je bijna in slaap. Ook het slotstuk ‘Resistance Was Every Step’, een door elektronica gedomineerd klankbeeld, blijft niet hangen. 

Het meest afwijkende nummer is ‘Unspoken’ met gastrollen van trompettist Daniel Clason en vocaliste Fenne Scholte. Een onschuldig popnummer waarop Scholte – unspoken nietwaar – alleen stemlijnen laat horen en de trompet de tweede stem vormt. De harmonieën zijn fraai, maar Scholtes stem is weinig bijzonder en in de hoogte zwak; de trompet heeft onvoldoende zeggingskracht. ‘Visitors’ is een aangename plaat, maar composities en spel zijn te weinig opzienbarend om echt te kunnen boeien. Op een volgende productie mag het kwartet – dat genoeg talent bezit – zich meer laten gaan. 

• Beluister dit album via Bandcamp.
  
  
  

Beluisteren via Spotify, inloggen noodzakelijk.

Shirley's Dream.