Avishai Cohen – Naked Truth
CD-RECENSIE
Avishai Cohen – Naked Truth
bezetting: Avishai Cohen trompet; Yonathan Avishai piano; Barak Mori contrabas; Ziv Ravitz drums
opgenomen: september 2021, Studios La Buissonne, Pernes-les-Fontaine
suitgebracht: 25 februari 2022
label: ECM Records
aantal stukken: 9
tijdsduur: 35’07
website: avishaicohenmusic.com - ecmrecords.com
door: Mathijs van den Berg
Uitgangspunt voor deze negendelige suite was een motief bestaande uit slechts acht noten, dat trompettist Avishai Cohen maandenlang door het hoofd zong. Voor de rest is de muziek voor een belangrijk deel geïmproviseerd. Daarbij probeerden hij, pianist Yonathan Avishai, bassist Barak Mori en drummer Ziv Ravitz het spel tot de essentiële noten uit te kleden. Vandaar de titel Naked Truth. De musici zijn oude vrienden en voelen elkaars spel intuïtief aan. Illustratief voor de onderlinge band is de foto in het booklet waarop de mannen een ontspannen potje dubbel tafeltennis spelen.
De muziek heeft echter een voelbare spanning. De instrumenten tasten elkaar voortdurend af. De delen gaan vloeiend in elkaar over, waarbij je een enkele keer een combinatie van trompet en bas, of solo piano of drums hoort. Er zijn trage compacte stukken met subtiele wendingen waarop Cohen op gedempte trompet zijn grote voorbeeld Miles Davis in diens cool jazz-periode in herinnering roept. Maar ook delen met abstracter, meer avontuurlijk en expressief spel. In dit kwartet draait alles om de interactie, waarbij de individuele bijdragen van hoge kwaliteit zijn.
Cohen’s noten hebben een grote emotionele lading. Het ene na het andere sprekende motief dient zich aan. Aan het eind van het tweede deel verrast bassist Mori met enkele gestreken maten. Yonathan Avishai imponeert met warmbloedig spel en vergezelt Cohens lyrische trompet op ‘Part II’ en ‘Part III’ met prachtige ostinato’s. Het drumwerk van Ravitz is vaak gedempt met veel bekken. Het lange vierde deel wordt langzaam, instrument voor instrument opgebouwd, beginnend met slagwerk. Ook voor de afronding van dit stuk wordt uitgebreid de tijd genomen. Buitengewoon spannend.
Het album eindigt met het gedicht ‘Departure’ van de Israëlische dichter Zelda Schneurson Mishkovsky (1914-1984), voorgedragen door Cohen met sobere begeleiding van bas, piano en drums. Een gedicht over het loslaten van de werkelijkheid en over de realiteit van de dood. De zen-achtige tekst sluit thematisch goed aan bij het ‘naakte’ karakter van de daaraan voorafgaande muziek, hoewel je je kunt afvragen in hoeverre een muziekliefhebber op zoiets zit te wachten. Hoe dan ook is dit korte album van bijzondere kwaliteit.
Beluisteren via Spotify, inloggen noodzakelijk.
Part II.