Daniel Herskedal – Harbour
CD-RECENSIE Daniel Herskedal – Harbour
bezetting: Daniel Herskedal tuba, bastrompet; Eyolf Dale piano, celesta; Helge Andreas Norbakken drums, marimba
opgenomen: 4 – 6 december 2020, Ocean Sound Recordings
uitgebracht: 2 juli 2021
label: Edition Records
aantal stukken: 10
tijdsduur: 45’18
website: danielherskedal.com - editionrecords.com
door: Mathijs van den Berg
Tubaspeler Daniel Herskedal heeft al een aantal prachtige platen op zijn naam staan. Naast zijn vaste begeleiders, pianist Eyolf Dale en drummer Helge Andreas Norbakken, waren hierop diverse gastmuzikanten te horen. Viool, cello, octobas, oud of zelfs een compleet strijkorkest gaven zijn muziek extra sfeer, diepte en kleur. Op het vorig jaar verschenen ‘Call for Winter’ liet Herskedal horen ook solo een indrukwekkend album te kunnen maken. Op ‘Harbour’ speelt hij alleen met zijn vaste trio.
Terwijl voorheen reizen het thema was, staat ditmaal dus de haven, de thuiskomst, centraal. De natuur blijft een belangrijke inspiratiebron. Ook horen we weer oosterse invloeden. Door de triovorm heeft de piano meer ruimte gekregen. Het geluid klinkt compacter, het samenspel is verder gegroeid. Voor extra accenten zorgen alleen de aan het harmonium verwante celeste en de marimba, de alt- of basversie van de xylofoon. De tuba levert de bastonen. Alles is in de eindproductie tot een vol en organisch geluid gemixt.
Herskedal blaast op bastrompet of tuba weer de mooiste melodieën. Ritme speelt net als op eerdere platen een belangrijke rol, zowel in de vorm van geweldig slagwerk als ritmische pianoakkoorden, vaak in het lage register. Het opzwepende, ritmische samenspel tussen drums en piano zorgt op ‘Dancing Dhow Deckhands’ of ‘The White Lion Docks in Point Comfort’ voor een sensationeel geluid. Dale speelt naast ritmische akkoorden ook zwierige versieringen en een enkele improvisatie. Zijn geprononceerde spel vormt een mooi tegenwicht tegen de meer amorfe, zwevende klanken van Herskedal. De marimba creëert lichtheid tussen de zware blazersklanken en het stevige drumwerk.
In combinatie met de titels spreekt de muziek opnieuw flink tot de verbeelding. Hoor je in het logge ritme van ‘Ice-free’ het kraken en afbreken van het ijs of worden de wanhoop en razernij verbeeld van een ijsbeer die zijn territorium kwijtraakt? Op het warme ‘Like a Ship in the Harbour’, met een beeldschoon pianointro, wieg je met het schip mee. Humor is er bij de verklanking van ‘Port of Call’, een videospelletje uit de jaren tachtig, met een opgewekt deuntje. Op het melancholieke ‘The Beaches of Lesbos’ komt Herskedal terug op het vluchtelingenthema dat hij op ‘Voyage’ aansneed. Hier is geenszins sprake van een thuishaven.
De nummers barsten van de dramatische momenten, met de machtige tuba in de hoofdrol. De verhalende kwaliteit van de muziek komt het mooist tot uiting in ‘The Lighthouse on the Horizon’, met een prachtige melodie en ruimtelijk drumwerk. Herskedal kan zijn instrumenten als menselijke stemmen laten klinken en weet daardoor extra te ontroeren. ‘Harbour’ is het voorlopige hoogtepunt in zijn discografie.
Beluisteren via Spotify, inloggen noodzakelijk.
The Mariner's Cross