Nathan Francis Quartet Ft. Eero Koivistoinen
CD-RECENSIE
Nathan Francis Quartet Ft. Eero Koivistoinen
bezetting: Eero Koivistoinen tenorsaxofoon; Markus Niittynen piano; Nathan Francis contrabas: Aleksi Heinola drums
opgenomen: januari 2020, The Sibelius Academy Studios
uitgebracht: 26 maart 2021
label: Ajabu! Records
aantal stukken: 6
tijdsduur: 34’57
website: nathanfrancis.net - ajabu.com
door: Mathijs van den Berg
De jonge Amerikaanse bassist Nathan Francis verhuisde in 2018 naar Finland om in Helsinki aan de Sibeliusacademie verder te studeren. Inmiddels is hij toe aan zijn debuut als leider van zijn eigen kwartet. Het album verschijnt bij het kleine Zweedse onafhankelijke platenlabel Ajuba! Records. Francis wilde graag een generatieoverschrijdende band formeren als eerbetoon aan zijn muzikale voorbeelden en vroeg daarvoor onder andere tenorsaxofonist en Finse jazzlegende Eero Koivistoinen (1946).Twee andere Finnen completeren het viertal: pianist Markus Niittynen en drummer Aleksi Heinola, eveneens gevestigde namen in de Finse jazzscene. Het album bevat maar zes nummers, waarvan drie standards. Koivistoinen componeerde twee tracks en Niittynen een.
Opener ‘Minor Solution’ gaat er meteen vandoor met een soulvolle sax en furieus drumwerk. De compositie is traditioneel opgebouwd rond een repeterend pianothema met beurtelings improvisaties van sax, piano en drums. Op ‘After The Morning’ van John Hicks, oospronkelijk een solostuk voor piano, smeert Koivistoinen zijn noten dik uit met barokke versieringen. Pas op het derde nummer, Niitynens ‘Chrystal Clear’, horen we Francis soleren. De ballad ‘Song of Her’ van bassist Cecil McBee krijgt een mooie vertolking met lyrische tenorsaxofoon en een lange pianosolo die ritmisch met veel bekken wordt begeleid. ‘Late Show’ van Koivistoinen is een melodisch en swingend stuk met unisono sax en piano, waarna het kwartet met ‘Vilia’ van John Coltrane de plaat in stijl afsluit.
Muzikaal is er niets revolutionairs aan de hand: bop, swing en een vleugje blues, maar de nummers krijgen energieke uitvoeringen. Koivistoinen voert de boventoon met soepele en lyrische notenreeksen. Niitynen heeft een luchtige, sprankelende toets en excelleert in diverse solo’s. Heinola klopt de boel op met explosief, baldadig drumwerk. Francis valt tussen deze geroutineerde musici – op die ene solo na – wat minder op. Wel is zijn spel al bijzonder solide. Zijn Nathan Francis Quartet komt goed voor de dag met een aangenaam in het gehoor liggende plaat. Wat een mazzel voor Francis dat hij deze drie uitstekende muzikanten voor zijn kwartet wist te strikken.
Beluisteren via Spotify, inloggen noodzakelijk.
Minor Solution