Fergus McCreadie – Cairn
CD-RECENSIE
Fergus McCreadie – Cairn
bezetting: Fergus McCreadie piano; David Bowden contrabas; Stephen Henderson drums
opgenomen: 7 en 8 januari 2020, Quiet Money Studios, Hastings
uitgebracht: 29 januari 2021
label: Edition Records
aantal stukken: 9
tijdsduur: 61’20
website: fergusmccreadie.co.uk - editionrecords.com
door: Mathijs van den Berg
In de jaren tachtig had je een Schotse rockband (Big Country) die de gitaren als doedelzakken liet klinken. De Schotse pianist Fergus McCreadie flikt hem dat met de piano, hoewel je er ook een viool in zou kunnen horen. Hoe dan ook is de invloed van Schotse folk sterk aanwezig in zowel zijn spel als in zijn composities. Zijn in eigen beheer uitgegeven debuut ‘Turas’ werd uitgeroepen tot album van het jaar tijdens de Parliamentary and Scottish Jazz Awards en McCreadie drong door tot de finale van de BBC Jazz Musician of the Year. Hierdoor kwam hij in beeld bij Edition Records waarop zijn tweede plaat ‘Cairn’ is uitgebracht.
Een cairn is een steengraf uit de Jonge Steentijd, zoals die veel in Schotland zijn te vinden. Op alle uitgaven, lp, cd, digitaal en singles prijkt steeds een andere steen van zo’n cairn. Het bevestigt het patriottisme van deze jonge Schot. Behalve uit de Schotse folktraditie en Schotse landschappen, haalt hij zijn inspiratie uit klassieke muziek en hedendaagse jazz. De muziek van zijn trio heeft de dynamiek en frisheid van bands als EST en The Bad Plus. Het zijn namen die in recensies vaak als invloed opduiken, maar dit trio is allesbehalve een zoveelste epigoon.
Dat komt in de allereerste plaats door hoe McCreadie de folkinvloeden in zijn spel laat doorklinken. Hij doet dit door een snel verspringende aanslag of triller. Op ‘North’, de ballad waarmee het album opent waan je je daardoor onmiddellijk in de Highlands. McCreadie is overigens zo slim deze techniek niet al te vaak toe te passen, waardoor het als een kunstje zou kunnen overkomen. Verder weet hij compositorisch een persoonlijke stempel te drukken op de muziek door een verrassende beeldtaal, zoals in ‘Tide’, waarop piano, bas en drums fraaie accenten leggen. Ook blinkt hij uit in razendsnelle improvisaties, zoals in het spectaculaire ‘Jig’, een acht minuten lange achtbaan vol riffs en breaks.
Het trio neemt er de tijd voor, waardoor de totale speelduur boven het uur uitkomt. Je hebt echter geen moment het gevoel dat het allemaal korter had gekund. De nummers zijn stuk voor stuk rijk en afwisselend. Het samenspel is voortreffelijk met een bijzondere vermelding voor de melodieuze bas. Hoogtepunten zijn ‘Across Flatlands’ met een pakkende melodie, het al genoemde ‘Jig’ waarop we zowaar ook even een walking bass horen en het ritmisch geraffineerde ‘Tree Climbing’. ‘Cairn’ is een mooie mix van Schotse romantiek en uitdagende moderne jazz.
Beluisteren via Spotify, inloggen noodzakelijik.
Cairn (live)