GoGo Penguin – GoGo Penguin
CD-RECENSIE
GoGo Penguin – GoGo Penguin
bezetting: Chris Illingworth piano; Nick Blacka contrabas; Rob Turner drums
opgenomen: 16 – 27 september 2019
uitgebracht: 12 juni 2020
label: Blue Note Records
aantal stukken: 10
tijdsduur:43’49
website: gogopenguin.co.uk - bluenote.com
door: Mathijs van den Berg
GoGo Penguin is een van de meest innovatieve en toonaangevende bands uit de moderne jazz. Met hun energieke en melodieuze muziek bereikten ze inmiddels een groot publiek en stapten daarmee in de voetsporen van hun grote voorbeeld EST. Vanaf het toetreden van bassist Nick Blacka in 2013 levert de groep een constant hoge kwaliteit waarbij ze steeds meer toegroeide naar een eigen geluid. Dit leek zijn definitieve vorm te hebben gekregen met het geweldige ‘A Humdrum Star’ uit 2018. Met dit nieuwe album, dat geen titel kreeg en waarvan de hoes alleen het logo van de band toont, doen ze er echter nog een schepje bovenop.
Na een rustig beginstuk - een soort elektronische branding waaruit een mooie, pakkende melodie opstijgt - gaat de band er vol tegenaan. De bekende wervelende pianosequenzen, hakkende drums en diep brommende bas vormen het intro van een nummer dat vervolgens de ene na de andere interessante wending krijgt (‘Atomised’). Het hoge tempo en intense spel krijgen een vervolg op ‘Signal In The Noise’ met een enkele interval als korte adempauze. Complexe drumritmes, melodieuze baspartijen en rollende pianoreeksen zorgen opnieuw voor muzikale extase.
Het album bevat alleen maar sterke composities. De musici laten het hele palet van hun kunnen horen. Illingworth en Blacka schakelen voortdurend tussen ritmisch en melodisch spel. Hun muzikale dialoog aan het begin van ‘Open’ is weergaloos. Op ‘To the N’th’ bereikt Blacka’s basgeluid een bijna angstaanjagend scheurend volume. Illingworth treedt af en toe buiten de kaders met razendsnelle, barokke loopjes. Soms dempt hij zijn piano en krijgt deze een elektronische, dance-achtige sound, zoals op het prachtige ‘Kora’. Wat Turner aan variëteit aan drumpartijen laat horen is fabuleus.
Het idioom is hetzelfde gebleven en daarmee ligt deze plaat in het verlengde van ‘A Humdrum Star’. Het verschil is dat de composities nog complexer en hechter zijn. Ook klinkt het geluid machtiger, misschien doordat GoGo Penguin tegenwoordig grotere zalen en festivals bespeelt. Dat volumineuze maakt de muziek soms wat vermoeiend, en doet je verlangen naar oudere composities als ‘Kamaloka’, ‘Initiate’ of ‘Window’ waarop het geluid meer opengetrokken is. De paar rustige stukken op het album doen daarom weldadig aan: je hoeft niet alles uit de kast te halen om indruk te maken.
Beluister dit album via Spotify (inloggen noodzakelijk)
Atomised (live)