Charlie Apicella & Iron City – Groove Machine
CD-RECENSIE
Charlie Apicella & Iron City – Groove Machine
bezetting: Charlie Apicella gitaar; Gene Ghee tenorsaxofoon; Radam Schwartz hammondorgel; Alan Korzin drums; Freddie Hendrix trompet; Amy Bateman viool; Mayra Casales conga’s
opgenomen: 15 oktober 2018
uitgebracht: 2 augustus 2019
label: OA2 Records
aantal stukken: 8
tijdsduur: 46’12
website: ironcity.nyc - originarts.com/oa2records
door: Mathijs van den Berg
Het zesde album van Iron City, de band van de Amerikaanse gitarist Charlie Apicella, heet met recht ‘Groove Machine’. Het bevat overwegend dampende stukken die de luisteraar terugbrengen naar de hardbop en souljazz van de jaren zestig. Niet zo gek als je weet dat Apicella onder andere in de leer ging bij Pat Martino, die nog speelde met de organisten Jack McDuff en Jimmy Smith. De eigen composities (vijf van Apicella en een van organist Schwartz) sluiten naadloos aan bij de covers van Lou Donaldson (‘Hot dog’) en Willis Jackson (‘Brother Elijah’).
Iron City kent een vaste bezetting van gitaar, drums, saxofoon en hammondorgel. Daar zijn op dit album nog enkele instrumenten aan toegevoegd. Hiervan is vooral de trompet belangrijk vanwege de blaasarrangementen, die lekker vet klinken. Trompettist Hendrix brengt ook een paar gedreven, soulvolle solo’s. Centraal staat het warme, soepele en bluesy spel van Apicella. Schwartz zorgt voor contrast met scherpe akkoorden en de nodige gekte in zijn improvisaties.
De muziek klinkt strak, zelfs op een nummer als ‘Space Madness’, dat uitmondt in een climax vol solo’s. Er zijn fijne, pakkende thema’s en een aantal opvallende accenten. Onder ‘Lemon Rind’ zit een funky drumbeat à la Idris Muhammad. ‘Calypso Blue’ kent uiteraard weer een geheel ander ritme met een belangrijke rol voor de conga’s. De viool geeft het nummer ‘Along the southern coast’ een dromerige sfeer, al ontbreekt ook hier de swingende begeleiding niet.
Gedurende de drie kwartier die dit album duurt, hapert de machine geen moment. Dit is muziek voor ‘on the road’. Op ‘repeat’. Het idioom is dan wel overbekend en illustere voorgangers als Grant Green en Wes Montgomery zijn moeilijk te evenaren, maar de muziek wordt voortreffelijk uitgevoerd.
Beluister dit album via Spotify (inloggen noodzakelijk)
Space Madness