CD-RECENSIE

Karim Eharruyen – Zharbia
bezetting: Karim Eharruyen, ud; Curra Suarez, zang; Jeffrey Bruinsma, viool; Tjitze Vogel, contrabas; Joshua Samson, slagwerk
opgenomen: november 2007 in Studio Le Roy, Amsterdam
release: 2008
label: LopLop Records
tracks: 11
tijd: 57.53
website: www.karimeharruyen.com - www.loplop.nl 
door: Rinus van der Heijden


Sinds het begin van dit decennium heeft jazz een wijde vlucht genomen. Al vanaf het ontstaan is jazzmuziek een smeltpot geweest van invloeden uit alle hoeken en gaten. Maar sinds zo’n jaar of tien is de gehele wereld binnen getreden in deze muzieksoort. Met name wereldmuziek is aangeschoven. Was het daarvoor vooral de popmuziek, die wereldmuziek inpalmde en vercommercialiseerde, bij de jazz is het beter toeven. Daar blijven uitheemse musici de integere persoonlijkheden die zij in hun eigen land ook waren en voegen zij zodoende nieuwe, authentieke elementen toe aan de enorme vergaarbak die jazz heet.

Een van de mooiste mengvormen van de laatste jaren is het album ‘Zharbia’ van de Marokkaanse, maar al vanaf zijn jonge jaren in Nederland wonende ud-speler Karim Eharruyen. Hij weet op dit album een naadloze mix te smeden van Marokkaanse muziek, flamenco en jazz. En daarbij een even gladde verbinding tot stand te brengen tussen deze drie muzikale elementen en teksten van de Spaanse dichter en auteur Federico Garciá Lorca. Het eindresultaat van deze inspanningen is áf. Met andere woorden: ronduit indrukwekkend.

Curra Suarez is een Spaanse flamencozangeres, die haar kunnen paart aan dat van mannelijke collega’s. Haar diepe alt is even rauw en weerbarstig als de kapot gezongen stemmen van mannelijke flamencovocalisten. Dat rauwe en primitieve spoort wonderwel met de onbegrensde snaarmogelijkheden van de ud, de oosterse luit van leider Eharruyen. Dat is een even groot wonder, als hoe de viool van Jeffrey Bruinsma prachtig-intieme accenten over de muziek legt, maar evengoed ud en zangstem opzweept en voort laat razen. Voor contrabassist Tjitze Vogel en slagwerker Joshua Samson geldt eigenlijk hetzelfde. De contrabas zorgt voor een dwingende groove, slagwerker Samson omspant met zijn spel de muzikale wereld van oost en west.

De teksten van Lorca zijn smaakvol en precieus door de muziek gemengd. Ook al versta je ze niet, hun klankkleur draagt bij aan een gedenkwaardig, avontuurlijk, tijdloos en majestueus album.