CD-RECENSIE

Nicolas Meier - Silence Talks
bezetting: Nicolas Meier; akoestische gitaar (fretloos, staal - en nylonsnarig), glissentar, bagliama, Gilad Atzmon; klarinet, sopraan - en altsaxofoon, Tom Mason; (akoustische) bas, Asaf Sirkis; drums
opgenomen: december 2007 en januari 2008
release: 2008
label: The Naim Label / Challenge Records International
tracks: 7
tijd: 60.14
websites: www.meiergroup.com - www.thenaimlabel.com
door: Mischa Beckers

De in London woonachtige van oorsprong Zwitserse gitarist Nicolas Meier is van vele markten thuis. Zo speelt hij jazz, latin, oriëntaalse muziek, flamenco maar ook rock en metal. Hij treedt op als solo-artiest, met zijn Meier Group en met zijn metal band Seven. Silence Talks is opgenomen met de Meier Group en de setting is oriëntaals.

Laten we er niet omheen draaien, Meier is een virtuoos op gitaar. Op dit album kiest hij toonladders en modi die passen bij de typische oriëntaalse (Turkse) thema's en melodieën. Het knappe is dat hij daarin, zeker op de fretloze gitaren, die typische kwarttonen behorend bij dit soort melodieën, op vloeiende wijze integreert. De melodieën hebben soms nog de herkenbaarheid van exotische volksmuziek zoals in October in Ankara maar zijn veel complexer van opbouw. Ook het tempo van de veelal unisono gespeelde thema's op gitaar en saxofoon is vaak ongenadig hoog zoals in Dance of the Rain (Yagmurun Dansi).

De meeste nummers kennen een vaak goed opgebouwde dynamiek. Turquoise bestaat uit delen waarin Meier nylonsnarige gitaar organisch samenklinkt met de akoestische fretloze bas van Mason, en stukken waar drummer Sirkis nadrukkelijk aanwezig is zijn vaak drukke ritmische patronen extra aangedikt met een veelvuldig gebruikt hard doorklinkend China bekken.

Het enige minpuntje op dit zonder meer boeiende album is de snelheid in Meier's solo's. Die is soms zo hoog dat de spanning en herkenbaarheid verdwijnt.