CD-RECENSIE 

Robin Verheyen, Robyn Schulkowsky & Goeyvaerts String Trio – Jakob’s Mirror
bezetting: Robin Verheyen, tenor- en sopraansaxofoon, Robyn Schulkowsky percussie. Goeyvaerts String Trio: Fedra Coppens viool, Ana Sofia Sousa altviool en Pieter Stas cello.
opgenomen: september 2023, Studio De Warande, Turnhout.
uitgebracht: oktober 2025        
label: Challenge Records
aantal stukken:13
tijdsduur: 71’39
website: robinverheyen.be - challengerecords.com
door: Cyriel Pluimakers


De fusies tussen jazz en klassiek hebben een moeizame verhouding. In 1957 muntte dirigent Gunther Schuller de term Third Stream Music waarbij hij behalve werk van zichzelf ook composities van George Russell, Charles Mingus en Jimmy Giuffre presenteerde. Andere musici die zich aan dit avontuur waagden waren pianist John Lewis en natuurlijk Gil Evans, misschien wel degene die het meest geslaagde experiment afleverde met zijn fameuze bewerking van Joaquín Rodrigo’s ‘Concierto de Aranjuez’, waarin trompettist Miles Davis de hoofdrol vervulde.

Suite
Het is bijzonder dat de Belgische topsaxofonist Robin Verheyen nu een verbintenis aangaat met het fameuze Goeyvaerts String Trio. Hij heeft een compositie geschreven die gebaseerd is op het meesterlijke schilderij ‘Madonna’, dat uit 1452 dateert en in het Koninklijk Museum voor Schone Kunsten in Antwerpen hangt. Het is de rechterkant van een tweeluik waarvan het linkerdeel in Berlijn hangt. Op het Antwerpse luik is ‘Maria Lactans’ te zien en op het Berlijnse deel de opdrachtgever van het kunstwerk en zijn beschermheilige. Maar liefst dertien compacte composities heeft Verheyen voor deze indrukwekkende verbeelding van een moeder die haar kind de borst geeft geschreven. Het geheel vormt een aaneengesloten suite met de titel ‘Blues, Reds and Other Songs’.

Polyfonie
Verheyen laat zich inspireren door de muzikale harmonieën van de ontluikende renaissance met diverse citaten - onder meer uit de hymne ‘Ave Maris Stella’ - canontechnieken en de faux bourdon (letterlijk ‘valse bas’) componeertechniek, zoals die gebruikt werd door de Vlaams-Nederlandse polyfonist Guillaume Dufay. Een schilderij is opgebouwd met een harmonie tussen horizontaal en verticaal en de suggestie van diepte. Verheyen probeert dit effect muzikaal te suggereren door middel van een polyfonische aanpak, waarin de stemmen van het ensemble schakelen voor- en achtergrond. Het is even wennen want je moet luisteren met andere oren dan naar actuele muziek, waarin de focus meestal ligt op de melodie en de meest prominente stem. 

Internationaal niveau
Afwisselend bespeelt Verheyen de sopraan- en tenorsaxofoon. Zijn verfijnde toon mengt naadloos met de subtiele klank van de strijkers. Opvallend is ook de rol van percussionist Robyn Schulkowsky, die met zijn alerte speelwijze de muziek op de juiste momenten van een spannend laagje voorziet. Hier en daar schuurt de muziek stevig, zoals we dat gewend zijn vanuit de hedendaagse praktijk. Het is niet alleen het Renaissancistische klankideaal wat je hoort: er wordt naarmate de compositie vordert daadwerkelijk een brug geslagen naar de contemporaine muziek. Verheyens ‘Jakob’s Mirror’ is een gedurfd en uitermate spannend experiment van internationaal niveau: een geslaagde verbintenis tussen jazz en klassiek. 

Beluisteren via Spotify.

Jakob's Mirror Part 1.