CD-RECENSIE

Eve Beuvens - Lysis
bezetting: Eve Beuvens piano; Lynn Cassiers stem, electronics; Lennart Heyndels contrabas, electronics
opgenomen: 24 en 25 oktober 2023, Dada Studio, Brussel
uitgebracht: 21 februari 2025
label: Igloo Records 
aantal stukken: 10
tijdsduur: 41’26
website: evebeuvens.com - igloorecords.be
door: Georges Tonla Briquet



Tijdens de recentste European Jazz Conference in Gent stelde pianist Eve Beuvens haar gloednieuwe trio voor met Lynn Cassiers en Lennart Heyndels. Nu is er ook het album, een impressionistisch tableau in het schemergebied tussen acoustics en electronics.

Improvisatie
Het idee achter ‘Lysis’ groeide bij Eve Beuvens toen ze op zoek was naar een breder klankenspectrum met een trio. De oplossing: geen drummer maar twee muzikanten die in staat zijn caleidoscopische perspectieven te creëren. Een belangrijk aspect dat meespeelde bij de uiteindelijke keuze was dat het album draait rond teksten van Robert Frost, Emily Dickinson, Edna St Vincent Millay en Dorothy Parker. Improvisatie moest daarbij een sleutelplaats hebben tijdens de muzikale uitwerking.

Lynn Cassiers, gewoontegetrouw in de weer met elektronica gekoppeld aan haar ijle engelenstem, was een eerste evidentie. Bassist Lennart Heyndels, die op zijn beurt graag de nodige effecten toevoegt aan zijn basspel en gretig gebruik maakt van de strijkstok, was de tweede voor de hand liggende optie. 

Poëtische droomwereld
Openingsnummer ‘Fire And Ice’ bevat alle stijlelementen die bepalend zijn voor wat volgt. Spaarzame pianonoten die rondfladderen, etherische zang, soundeffecten en gemanipuleerde basklanken. Als luisteraar word je op die manier volledig ondergedompeld in een poëtische droomwereld. De titel komt van het gelijknamige gedicht van Robert Frost en verwijst naar de dualiteit van verlangen en haat in het kader van een apocalyps. 

‘Ionized’ en ‘Electrolyzed’ zijn twee pure improvisatiestukken die naadloos in elkaar overvloeien en waarvan het tweede luik volledig opgebouwd is rond stilte en enkele schaarse pianoklanken. Emily Dickinsons ‘Hope Is The Thing With Feathers’ klinkt als een schoorvoetend zoeken en aftasten naar de inhoud van de titel. Opvallende parallellen zijn er met Laurie Anderson haar ‘O Superman’. Bij Dorothy Parker ontleende Beuvens ‘Inventory’, dat lijzig voortschrijdt en evolueert richting een uiterst donkere sfeerschepping.

Heyndels mag de aanzet geven voor ‘Acidified’, zowat de meest experimentele (korte) passage. Een interludium als weerspiegeling van de titel met enkel Cassiers en de bassist. Vervolgens is er het ongemeen broze ‘Gleis Fünf’ (spoor vijf) waarin Beuvens als het ware kleine kristallen uit haar instrument tovert. 

Roes van verontrusting
Verwondering en blijdschap over de natuur vormen het hoofdthema van Edna St Vincent Millay haar ‘Afternoon On A Hill’. Voor het trio een sein om alles richting dichte mistwolken te sturen en te laten vervagen in een roes van verontrusting. Een van de sterkste passages wat betreft de synthese van partituur en improvisaties. Door het gebruik van microfooneffecten klinkt ‘Les Enfants Endormis’ heel retro. Ook hier weer een beangstigende David Lynch ondertoon.

Het trio sluit af zoals het begon, met een titel van Robert Frost, ‘Dust Of Snow’. Het optimisme en het genieten van kleine dingen weerspiegelen ze door details te verweven in een traag voortschrijdende flow gebaseerd op raakpunten tussen bas en piano met hiertussen de zang van Cassiers. De apocalyps van het openingsnummer maakt zo uiteindelijk plaats voor een sprankeltje hoop. ‘Lysis’ is op die manier een cyclus uit het leven gegrepen passend bij de tekst van Dorothy Parker haar gedicht ‘Inventory’.

Beluisteren via Spotify, inloggen noodzakelijk.