CD-RECENSIE

Alex Koo - Etudes for Piano
bezetting: Alex Koo piano 
opgenomen: 1 april 2022, Blue Keys Studio, Aalter, België
uitgebracht: 3 maart 2023
label: W.E.R.F. 
aantal stukken: 8
tijdsduur: 36’31
website: alexkoomusic.com - werfrecords.bandcamp.com
door: Georges Tonla Briquet




De Belgisch-Japanse pianist Alex Koo zorgt voor een kruisbestuiving tussen klassiek en jazz maar volgens een heel eigen visie. “Het gaat om het spelen vanuit de fysieke beweging waar je dan je persoonlijkheid aan toevoegt.”

Een live avant-première vond vorig jaar plaats op 8 mei in de Brusselse concertzaal BOZAR die Alex Koo de kans bood dit project te verwezenlijken. Richtlijnen werden niet gegeven. “Ik kreeg carte blanche voor een soloprogramma. Een perfecte timing want in die periode was ik volop bezig met die etudes.”

Onschuldig componeren
Of hij er niet aan gedacht heeft dat met een cd-titel als ‘Etudes For Piano’ jazzliefhebbers misschien zouden afhaken? “Ergens wel maar iemand als Craig Taborn schreef ook etudes. Ik begon hier niet aan met de bedoeling van een opname achteraf. Het was eerder een onschuldig componeren vanuit een pianistiek idee. Wie van een dergelijk standpunt vertrekt, is sowieso bezig met studie of etude. Dat begrip is voor mij niet synoniem met een ingewikkeld gegeven om je techniek te verbeteren. Het gaat om het spelen vanuit de fysieke beweging waar je dan je eigen persoonlijkheid aan toevoegt.”

De keuze van de Blue Keys Studio was bewust. “Voor solo piano is dat zowat de beste die er bestaat. Het is de studio van Jef Neve. Daar staat een specifiek model piano, een Fazioli, waarop je dingen kan doen die niet mogelijk zijn op een Steinway maar ook omgekeerd. Het bereik van de bassen is bijvoorbeeld ongelooflijk. Dit alles leidde ertoe dat ik mijn spel moest aanpassen, wat resulteerde in een nieuwe en leerrijke uitdaging.”

Verhalenverteller
Bijna een jaar na de opname (1 april 2022) zijn er nu de releaseconcerten maar echt grote verschillen doken ondertussen niet op. “Het gaat verder in dezelfde lijn van de cd omdat het verhalende stukken zijn, ook al is er de nodige ruimte voor improvisatie. Ik ben een verhalenverteller en blijf kort bij de basis. Mijn composities ontstaan vanuit het instrument zoals dat vroeger was bij pianisten als Chopin, Debussy en Messiaen die hun eigen werken schreven op die manier. Tegenwoordig is dit minder en minder het geval. Het is allemaal wat te brainy geworden. Niets vloeit voort uit het gevoel of het fysieke, die link ontbreekt. Ik heb het uit mezelf gehaald, niet volgens een welbepaalde didactische methode of uit de computer. Daarom zijn er nog geen partituren. Ik heb alles gememoriseerd. Dat is hoe diep die nummers in mij zitten en de reden waarom er geen extreme afwijkingen optreden.”

Epische opener
De cd opent met een kort maar sterk episch effect net als bij spektakelfilms. Elk moment verwacht je dat een orkest de pianist gaat vervoegen. Geen toevallige introductie gezien Koo zijn liefde voor filmmuziek. De titel, ‘All Arms On Deck!’ past hier naadloos bij. Het is ook een directe verwijzing naar Koo zijn speelstijl met ellenbogen zoals hier het geval is.‘Coconuts’ is vervolgens volledig doorgecomponeerd en evolueert van een rustig getokkel tot een repetitief spel waarin wel een (assertief) verhaal in vervlochten zit. In ‘Luna Umi’ horen we de ingetogen poëet op zijn best. Satie lijkt niet ver af. Het minimalistische overheerst. Lijnrecht hiertegenover staat het heel actievolle en filmische ‘Sonar’ waarin die juxtaposities ten top gedreven worden. 

Verbindend communiceren
Het mag ook al eens simpel zijn zoals bij de veelzeggende titel ‘Variations On The Easiest Song In The World’. Dat idee haalt de pianist echter al snel helemaal onderuit door na de overbekende eerste noten alles te configureren naar een donkere en meer heftigere uitvoering waarbij linker- en rechterhand ostentatief ritmisch tegen elkaar opboksen om uiteindelijk samen te vloeien. Een vorm van muzikaal 'verbindend communiceren' zoals dat dan heet. En hier ook trouwens weer dat karakteristieke ellenboogspel uitgevoerd met nauwkeurige precisie.

Afsluiter ‘DdREAM’ rondt het geheel mooi af met de diverse stijlkenmerken die eerder aan bod kwamen. Het is een verwijzing naar de intense seconden waarop je indommelt net voor je echt gaat dromen. Fijn detail in de schrijfwijze als verwijzing naar de aangewende notencombinatie.

Zoals het tegenwoordig ‘bon ton’ is, verschijnt er ook een vinyl. Het artwork is van Max Philippi, net als voor ‘Appleblueseagreen’ (Koo zijn ophefmakende trio-cd met Mark Turner en Ralph Alessi). Passend hoe de hoezen evolueren gelijklopend met de ontwikkeling van de pianist. 

Live
Alex Koo speelt op 19 april in De Singel te Antwerpen en is op 29 april te gast tijdens Jazzahead in Bremen.

Beluisteren via Spotify, inloggen noodzakelijk.

Etudes for Piano.