CD-RECENSIE 

Philip Catherine & Nicolas Fiszman – Live at the Berlin Jazzbühne Festival 1982
bezetting: Philip Catherine gitaar, Nicolas Fiszman basgitaar en gitaar
opgenomen: 13 juni 1982, Volksbühne, Berlin Jazzbühne Festival
uitgebracht: februari 2023
label: The Lost Recordings
aantal stukken: 8
tijdsduur: 45’24
website: philipcatherine.com - thelostrecordings.store
door: Cyriel Pluimakers


De uit België afkomstige Philip Catherine (1942) is een van de West-Europese grootmeesters van de jazzgitaar. Zijn muzikale stijl ademt niet alleen de traditie van de jazz maar heeft ook de charmante invloeden van de Hot Club de France. Bovendien gaat het bij Catherine zeker niet om de hoeveelheid noten of licks, maar echt om het verhaal wat je als muzikant vertelt.

Duo-setting
Catherine werkte met velen groten zoals Charles Mingus, Chet Baker, Dexter Gordon, Stéphane Grappelli en Tom Harrell. Samen met zijn leerling Nicolas Fiszman (1964) stond hij in juni 1982 in duo-setting op het Berlin Jazzbühne Festival. Fiszman koos later voor een andere richting dan de jazz en speelde onder meer met Charles Aznavour, Vanessa Paradis, Francis Cabrel en Eric Serra. In 2019 toerde hij door de Verenigde Staten en Europa als de bassist van Sting.

Historisch
‘s Middags speelden de musici in de Quasimodo club in Oost-Berlijn, een nogal deprimerende plek met dito publiek. Na het passeren van Checkpoint Charlie traden ze ’s avonds op in West-Berlijn met hetzelfde programma. De radio maakte hiervan een registratie. Beide keren brachten ze zeven composities van Catherine voor het voetlicht en het stuk ‘Crystal Bells’ van Charlie Mariano. Deze historisch belangrijke opnames verschijnen nu op het label ‘Lost Recordings’ dat al veel belangrijk historisch materiaal nieuw leven heeft ingeblazen. 

Souplesse
De gitaristen verhouden zich niet tot elkaar als meester en student, maar spelen op een volkomen gelijkwaardig niveau. Fiszman wisselt af op gitaar en basgitaar. Prachtig zijn de uitvoeringen van die typerende lyrische composities van Catherine als ‘Janet’, ‘Babel’, ‘End of August’ en ‘September Start’. Lekker ritmisch en enigszins tegendraads is ‘Air Power’, met een stevig bassende Fiszman. Ze spelen samen op het scherpst van de snede en het is een feest om de jonge hond als bassist uit te horen pakken. Zijn souplesse is weergaloos.

Ontdekking
De muziek is echt geïmproviseerd: alleen de thema’s en akkoordenschema’s liggen vast. Er wordt vanuit het hart gespeeld en het speelplezier druipt van het duo af. Iets wat misschien nog het meest tot uiting komt in de enigszins melancholieke afsluiter ‘September Start’, met een zeer geïnspireerde Catherine en die perfect passende basnoten van Fiszman. Een unieke historische ontdekking die om beluistering vraagt!