Geslaagde Music Meeting, ondanks matig weer
CONCERTRECENSIE. Music Meeting, Park Brakkestein Nijmegen, 14 en 15 mei 2016
beeld: Gerard Verschooten, Ron Beenen (zw/w)
door: Cyriel Pluimakers
De Nijmeegse Music Meeting is al jarenlang internationaal toonaangevend voor muziek die zich op het grensvlak beweegt van jazz en wereldmuziek. In het verleden werden ook de nodige compositieopdrachten verstrekt, maar dat was bij deze editie niet het geval. Het evenement speelt zich af in het sfeervolle Park Brakkenstein, een plek die zich uitstekend leent voor rollende keukens, stands, looporkesten en andere vormen van gezelligheid.
Toetsenist Cory Henry, Konono No. 1 & Batida en de Griekse zangeres Savina Yannatou op de podia van Music Meeting.
Naast muziekliefhebbers, trekt het festival ook veel publiek uit de alternatieve scene van de jaren ’70 en ’80. De sfeer is altijd gemoedelijk en ondanks dat het weer met de Pinksterdagen soms tegenvalt, laat niemand zich hierdoor uit het veld staan.
Winters
De openingsdag start met bijna winterse temperaturen. Maar gelukkig is er alleen een avondprogramma. Het Amerikaanse pianotrio Dawn of Midi bijt de spits af met een krachtig concept gebaseerd op minimal grooves. De muziek is opzettelijk zonder franje en hun geluid is kurkdroog. Humor zul je in hun concept niet aantreffen. Drummer Qasim Naqvi stelt het zonder cymbals, de contrabassist speelt voornamelijk herhalingen en pianist Amino Belyamani bewerkt de vleugel als was het een slagwerkinstrument. De muziek is volstrekt emotieloos en dat maakt een uur luisteren tot een wel erg taaie ervaring.
St Germain brengt meer leven in de brouwerij, met een keur aan West-Afrikaanse musici. De sfeer van het optreden is die van een enthousiaste jamsessie, maar helaas kan het spel van saxofonist Edouard Labor zich niet meten met de kwaliteiten van de overige musici. Ook zit de muziek vol samples, die ongewild een verwarrend element opleveren: het blijft vreemd om Afrikaanse zang uit de luidsprekers te horen terwijl er nergens op het podium een vocalist staat. Na zo’n drie kwartier is de koek eigenlijk op en vervalt St Germain tot het niveau van solistische acrobatiek, met onder meer een congasolo van Jorge Bezerra.
Opwarmen bij een vuurtje voor de concerten van pianotrio Dawn of Midi en St. Germain.
Spanningsboog
Maar terwijl het kwik in de loop van de avond zienderogen daalt, maakt het slotoptreden Konono No.1 meets Batida alles goed. Het ensemble brak in 2004 door met de rauwe trancerockplaat ‘Congotronics’, een productie die een mix was van Congolese rootsmuziek, elektrische likembés (duimpiano’s), zelfgemaakte instrumenten en megafoons. Een combinatie die een hypnotiserende, tranceachtige muziek oplevert. Verslavend en uitermate dansbaar. Het project dat ze in Nijmegen presenteren vormt een samenwerking met de in Angola opgegroeide Portugese DJ en producer Batida. De mix met elektronica, samples en Angolese kuduro werkt bijzonder aanstekelijk. Het optreden kent een echte spanningsboog en ook de geweldige visuals dragen bij aan het succes.
Het Lisbon Underground Music Ensemble bijt op zondag de spits af. Leider is de Portugese componist en toetsenist Marco Barroso. Het vijftienkoppige ensemble speelt een synthese van jazz, hedendaags klassiek en experimentele pop. Soms doet de muziek aan Zappa denken. De uitgeschreven arrangementen worden perfect neergezet, maar spontaniteit ontbreekt. Bovendien blijkt geen van de blazers in staat te zijn tot een solo die op een af andere manier hout snijdt. Waarom is er niet een extra gastsolist van internationaal niveau ingehuurd die het enigszins kleurloze orkest glans geeft?
Zangeres Savina Yannatou met Primavera en Salonico, Pauline Mbuka Nsiala van Konono No. 1, en looporkest Bande à Pied Follow Jah.
Looporkest
Voor een onverwacht humoristisch element zorgt het Haïtiaanse looporkest Bande à Pied Follow Jah, dat naast de nodige trommels ook op zelfgebouwde blaasinstrumenten speelt. Een aantal musici blazen op lange toeters die nog het meest lijken op de bekende Zuid-Afrikaanse vuvuzela’s. Het orkestje beweegt zich over het hele festivalterrein en speelt bijzonder aanstekelijk.
Op het hoofdpodium Apollo staat inmiddels de Griekse zangeres Savina Yannatou met repertoire van haar uit 2015 daterende project ‘Songs of Thessaloniki ‘, dat een prachtige cd op ECM opleverde. De 2300 jaar oude Griekse stad was eeuwenlang een smeltkroes van culturen: Grieken, Turken, Bulgaren en Sefardische Joden leefden er naast elkaar. Yannatou geeft de muziek van deze bijzondere stad een nieuwe stem. Haar ensemble laat met een strikt akoestische bezetting oost en west naadloos samensmelten. Met haar gracieuze verschijning en heldere stemgeluid weet ze het publiek te ontroeren, zonder ook maar een moment sentimenteel te worden. Naast de songs van haar laatste album voert ze ook Keltisch en ander repertoire uit, waarmee ze haar veelzijdigheid benadrukt.
Trio van de Cubaanse pianist Harold López-Nussa, Lisbon Underground Music Ensemble, Cory Henry 'The Revival' met speciale gast Carlos Malta.
Cory Henry
Een tegenvaller vormt het concert van de met veel publiciteitsgeweld aangekondigde Amerikaanse toetsenist Cory Henry, een ‘vergeten’ muzikant die sinds hij door Snarky Puppy benaderd werd weer succes beleeft, met een Europese tournee tot gevolg. Henry zit enigszins verloren tussen een batterij aan toetseninstrumenten alsof hij verdwaald is in een muziekwinkel. Het enthousiaste spel van drummer Taron Lockett geeft nog een beetje kleur aan het concert.
Op het buitenpodium maakt het fantastische BKO Quintet de tegenvaller ruimschoots goed. Dit uit vier Malinezen en een Franse Muzikant bestaande ensemble laat zich inspireren door de traditionele muziek maar voegt elementen uit de rock en psychedelische muziek toe. De muzikale mix is ritmisch sterk en uitermate dansbaar.
Virtuozenmuziek
Het Trio van de Cubaanse pianist Harold López-Nussa maakt een verpletterende indruk. Vorig jaar had hij in Nijmegen veel succes met zijn project Havana-Paris Dakar. Pianist en drummer Ruy Adrian López-Nussa zijn broers en met contrabassist Yasser Morejon hebben ze in de loop der jaren een naadloze samenwerking bereikt, waarin geen tempo te hoog en geen technisch hoogstandje te moeilijk is. Virtuozenmuziek, die nooit vervelend wordt omdat de latin groove overal doorklinkt en er daadwerkelijk geïmproviseerd wordt. Uitgangspunt blijven thema en melodie. Watervallen van noten en powerplay worden achterwege gelaten. Wat je hoort zijn drie musici die duizenden uren met elkaar gespeeld hebben en een ‘open’ concept hebben ontwikkeld waarin ruimte is voor alles zo lang het maar muzikaal is. Ook het enthousiasme van de leider werkt bijzonder aanstekelijk en een toegift kan dan ook niet uitblijven.
Fluitist Ronald Snijders, Manolito y su Tabaco en zangensemble Alaverdi uit Georgië.
Gezellig maar verder pretentieloos is het optreden van fluitist Ronald Snijders met zijn kaseko-band op het buitenpodium. Een fraaie afsluiter van de avond vormt het concert van Manolito y su Traboco op het hoofdpodium Apollo. Een orkest dat de traditionele Cubaanse charanga mengt met actuele latin: viool, cello, dwarsfluit, trompet en trombone krijgen gezelschap van synthesizer, piano, conga’s, bas en drums. Cubaanse muzieksoorten als guaracha, bolero, danzón en timba gaan een aanstekelijke fusie aan met latin jazz en muziek uit Puerto Rico. Een buitengewoon feestelijk concert.
Vernieuwing
Ondanks het minder mooie weer zijn de eerste twee dagen van de Music Meeting 2016 zeker geslaagd. De tegenvallende concerten worden ruimschoots gecompenseerd door de succesvolle, al blijft het optreden van Cory Henry een onbegrijpelijke keuze. Gaat de programmering hier iets te veel mee met de hype? Jammer is het ook dat er dit jaar geen compositieopdracht is verleend aan een Nederlandse musicus, een stukje vernieuwing dat echt bij de Music Meeting hoort. In Arnhem, Nijmegen en omstreken wonen tenslotte voldoende musici om iets bijzonders mee op te zetten.
Cory een vergeten muzikant? De jongen is nog geen 28 en breekt pas dit jaar echt door. Snark Puppy?
Vergeten dat de bomvolle Apollo mensen spontaan uit hun stoelen kwamen, gingen dansen, zingen....en hij letterlijk een minutenlange staande ovatie kreeg Cyriel? Zonde als een recensist z'n huiswerk niet goed doet....
Mike - 17-05-’16 13:11