Virtuositeit Hiromi kent geen grenzen
CONCERTRECENSIE. Hiromi The Trio Project, Concertzaal Tilburg, 13 november 2015
beeld: Liesbeth Keder
door: Erno Elsinga
Energie en virtuositeit staan aan de basis van de muziek en concerten van Hiromi. De pianiste en toetseniste deed met The Trio Project voor het eerst Tilburg aan waar ze in de Concertzaal de aftrap verzorgde van PaRaDoXaal, concerten georganiseerd door Theaters Tilburg en de plaatselijke jazzclub Paradox.
The Trio Project van pianiste Hiromi, basgitarist Anthony Jackson en drummer Simon Philips op het podium van de Tilburgse Concertzaal.
De anderhalf uur durende set werd gekenmerkt door een wervelende aaneenschakeling van ritme-, stijl- en tempowisselingen, die gedurende een uur dynamische en spectaculaire spanningsbogen opleverden. Met de uitgekookte balans van een Brad Mehldau Trio en de kracht van The Bad Plus in het kwadraat, verbond het trio op enerverende wijze elementen uit de pop, powerrock, blues, en traditionele jazz waarbij Hiromi haar virtuoze, heldere pianospel liet versmelten met aanstekelijke en opzwepende ritmische motieven uit de door haar tegelijkertijd bespeelde synthesizer.
Wulps
Het levendige pianospel van Hiromi (36) dat zich als een tsunami voltrekt, wordt gedomineerd door een enorme spreiding en een omvangrijke aanslag. Donderende ritmische partijen, vingervlugge lyrische lijnen, een paar maten blues; één met haar instrument zuigt de Japanse zich blijgeestig in de muziek, wulps bewegend achter de vleugel en speels communicerend met het publiek, strak aangestuurd door basgitarist Anthony Jackson en drummer Simon Philips.
Het dynamische pianospel van Hiromi bevatte veel nieuw repertoire.
Opvallend veel nieuw materiaal passeerde de revue, afgewisseld met repertoire afkomstig van de drie albums die het trio sinds 2011 uitbracht. Krachtmetingen van een aanzienlijk niveau en dito beleving, maar weinig afwisselend. Om dat probleem onderuit te halen speelde de Japanse na knap een uur het solostuk ‘Place To Be’ dat al bij de eerste maten verstoord werd door een rinkelende mobiel waardoor de spanningsboog van het sprookjesachtige stuk in het water viel. Jackson en Philips, tot dan toe louter krachtig begeleidend, kregen tot slot van het concert eveneens de gelegenheid zich van hun solistische kant te laten zien. Maar Philips, gezeten achter een imposant drumstel, kwam tot een weinigzeggende solo, evenals Jackson.
Parijs
Het uitstervend, tot de toegift leidend applaus liet Hiromi vindingrijk overgaan in ritmisch handgeklap in de klankkast van de vleugel, de opmaat voor een laatste, gepassioneerde wervelwind. Tien minuten later verliet het publiek na een belevingsvolle avond de Concertzaal om naadloos geconfronteerd te worden met de realiteit: de aanslagen in Parijs, op dat moment in volle gang. Het moois van eerder op de avond verstomde.
