Benjamin Lackner – Last Decade
CD-RECENSIE
Benjamin Lackner – Last Decade
bezetting: Benjamin Lackner piano; Mathias Eick trompet, stem; Jérôme Regard contrabas; Manu Katché drums
opgenomen: september 2021, Studios La Buissonne, Pernes-les-Fontaines
uitgebracht: 14 oktober 2022
label: ECM Records
aantal stukken: 9
tijdsduur: 41’31
website: bennylackner.com - ecmrecords.com
door: Mathijs van den Berg
Met ‘Last Decade’ maakt de Amerikaanse pianist Benjamin Lackner zijn debuut voor ECM. Hij is hierop te horen met een kwartet met enkele bekende namen: Mathias Eick op trompet en drummer Manu Katché. Eick en Katché zijn beiden afkomstig uit de ECM-stal; ze speelden eerder samen op Katchés ‘Playground’ (2007). Op bas is Jérôme Regard te horen die vanaf 2006 deel uitmaakt van Lackners trio, dat tot dusver zes albums uitbracht. Regard schreef ook één van de composities, een solostuk; de rest is van de hand van Lackner.
De aanwezigheid van een ander melodisch instrument betekent voor Lackner een nieuwe uitdaging. Allereerst omdat hij in deze constellatie een meer terughoudende rol heeft dan in zijn trio. Daarnaast biedt de trompet nieuwe harmonische mogelijkheden. Dat levert schitterende resultaten op. Lackner en Eick zijn beiden ingetogen musici met veel gevoel voor schoonheid. Regards toon is vol en donker. Hij stijgt tot grote hoogten in zijn solostuk. Katché geeft de muziek met zijn open en luchtige spel de nodige pit en speelt onvoorspelbare patronen.
Bij de eerste maten denk je met een nieuw album van Eick te maken te hebben als één van zijn typische fluweelzachte, melancholieke melodieën de luidsprekers uitstroomt. De piano biedt daarna echter tegenwicht met even lyrisch spel. De instrumenten hebben overal een gelijkwaardige rol met veel ruimte voor improvisatie. Het tempo ligt vrij laag waarbij melodieën en improvisaties in elkaar overvloeien. Hoewel toegankelijk, is de muziek ook geraffineerd en complex.
Lackner speelt ruimtelijk, met een geweldige timing. Zijn toucher is een lust voor het oor. En, o, wat blaast Eick weer prachtig. De dromerige melodie van ‘Camino cielo’ nestelt zich onmiddellijk in je ziel. Op ‘Hung up on that ghost’ hoor je ook zijn ijle stem. Het enige triostuk is van een vervreemdende schoonheid. Het samenspel bereikt zijn hoogtepunt op het avontuurlijke slotnummer, een ware finale. Langzaam sterven aan het eind de klanken weg. ‘Last Decade’ is een album waarop alles klopt.
Beluisteren via Spotify, inloggen noodzakelijk.
Last Decade.