CD-RECENSIE

Joost Swart / Saxion V / Gustav Klimt String Quartet – Symbiosis
bezetting: Joost Swart piano en fender rhodes; Ruud Vleij contrabas; Gijs Dijkhuizen slagwerk. Saxion V: Will Jasper altsaxofoon; Jorg Kaaij alt- en sopraansaxofoon; Paul van Batenburg tenorsaxofoon; Ad Colen tenorsaxofoon; Juan Martinez baritonsaxofoon. Gustav Klimt String Quartet: Arlia de Ruiter en Lorre Lynn Trytten viool; Mieke Honingh altviool; Bastiaan van der Werf cello. Gasten: Clemens van der Feen contrabas; Mike Schäperclaus percussie
opgenomen: 2006 en 2007 in Power Sound Studio
release: 2008
label: Morfo Music
tracks: 5
tijd: 42,46
website: www.morfomusic.com
door: Rinus van der Heijden

In een tijd waarin musici voor de zoveelste keer een brug proberen te slaan tussen klassieke muziek en jazz, is een opmerkelijk project nieuw leven ingeblazen. Al in 1974 bracht componist Claus Ogerman de vijfdelige suite ‘Symbiosis’ uit op plaat, waarop Bill Evans de plaats op de pianokruk innam en Phil Woods de altsaxofoonsectie aanvoerde. Het werk sloeg zodanig aan, dat het heden ten dage een cultstatus heeft verworven. Zowel in de geschiedenis van de jazz als die van de klassieke muziek.

‘Symbiosis’ werd aanvankelijk geschreven voor symfonie-orkest, piano, fender rhodes, percussie, extra houtblazers en altsaxofoons. Na de opname uit 1974 werd het zelden nog uitgevoerd, soms in gedeelten. Tot pianist Glenn Corneille op het North Sea Jazz Festival 2001 delen uit ‘Symbiosis’ speelde, met pianotrio en strijkers. Dit optreden deed de Stichting Morfo Music besluiten de suite voor klassieke- en jazzmusici in een andere bezetting opnieuw uit te brengen, ditmaal voor pianotrio, vijf saxofoons, klein strijkersensemble en percussie. In 2006 werd begonnen met de opnames.

Het resultaat is opmerkelijk en een parel aan de ketting van de zogeheten ‘third stream’, een vorm van crossover die klassieke muziek en jazz aaneen rijgt. De pogingen daartoe zijn volop geslaagd. De muziek die toch al een open en toegankelijk karakter heeft, wordt vakkundig gemengd met naadloze overstapjes naar klassieke- en jazzy vormen. De piano van Joost Swart, die de plaats inneemt van de overleden Glenn Corneille, is een soort tamboer die voor de troepen uitloopt en met vaardige hand de traptreetjes van klassiek naar jazz en van jazz naar klassiek schoon veegt. Het saxofoonensemble Saxion V neemt een prominente rol in. Zijn klanken krijgen ragfijne ondersteuning van het Gustav Klimt String Quartet. Omgekeerd gebeurt dat echter ook. De strijkers krijgen werk voorgeschoteld, dat oorspronkelijk werd gearrangeerd voor klarinetten, fluiten, saxofoons en pianotrio. De arrangementen van Will Jasper en Rob Horsting klinken origineel en nieuw.

Waarmee de klassieker ‘Symbiosis’ nog toegankelijker is dan het origineel. De doorzichtige arrangementen van Jasper en Horsting maken deze muziek voor een breed publiek toegankelijk.