Axis Trio – Anthem
CD-RECENSIE
Axis Trio – Anthem
bezetting: Amino Belyamani piano, prepared piano, elektronica; Sam Minaie contrabas, cello; Qasim Naqvi slagwerk, speelgoedjes
opgenomen: 2010 in Benaji Studio’s Laguna Beach Californië
release: 2010
label: Accretions / Codaex
tracks: 11
tijd: 59.36
website: www.axistrio.com - www.accretions.com
door: Rinus van der Heijden
De relatieve eenzijdigheid van een pianotrio doorbreken kan op velerlei manieren. Je kunt er als uitvoerder voor kiezen niet de piano de hoofdrol te laten spelen, maar bijvoorbeeld de contrabas of het slagwerk. Of elk instrument een gelijkwaardige rol laten nemen. De klankkleur uitbreiden door bij-instrumenten in te zetten is weer een andere mogelijkheid. Voor dit laatste koos het Axis Trio, dat elektronica, cello en speelgoedjes toevoegde aan zijn concept.
Dat geeft verrassende resultaten. Door gebruik te maken van elektronica, wordt de muziek als het ware gerangschikt onder een oneindige sterrenhemel; een bakermat waaronder het goed improviseren en experimenteren is. Maar deze lappendeken biedt ook de kans om het geluid van het oorspronkelijk akoestische pianotrio met onverwachte wendingen nieuwe richtingen in te sturen.
Het Axis Trio wordt gevormd door drie mensen uit totaal verschillende culturen. Pianist Belyamani is afkomstig uit Marokko, contrabassist Sam Minaie komt uit Iran en slagwerker Qasim Naqvi uit Pakistan. Doordat allen hun culturele verworvenheden in de muziek verweven en zij ervoor hebben gekozen zich niet uitsluitend te beperken tot jazz- of improvisatiemuziek, zijn ook invloeden van volksmuziek, rock en zelfs kamermuziek te ontwaren. Bovenal tonen de drie musici zich vaardige improvisatoren.
Het Axis Trio brengt met ‘Anthem’ zijn tweede cd uit. De eerste was akoestisch, deze tweede met zijn elektro-akoestisch concept heeft uiteraard een behoorlijke omslag gevergd van de muzikanten. Maar het gebruik van (‘ouderwetse’) instrumenten als cello en piano en de inzet van (‘moderne’) hulpmiddelen als elektronica en zelfs speelgoedjes, pakt hier voordelig uit. Dat is uiteraard mede te danken aan de technische vaardigheden van het trio, maar ook aan de weloverwogen keuze om het authentieke geluid van een pianotrio te verrijken met juist deze minimaal ingezette ‘redmiddelen’.
Axis Trio - When the Curd Meets the Rennet

