CD-RECENSIE

John Escreet - Don’t Fight The Inevitable
bezetting: John Escreet; piano, David Binney; altsax, elektronica, Ambrose Akinmusire; trompet, Matt Brewer; bas, Nasheet Waits; drums
opgenomen: maart 2010
release: 2010
label: Mythology
tracks: 8
tijd: 60:58
website: www.johnescreet.com
door: Mischa Andriessen


Zou het kunnen dat pianist John Escreet met het onvermijdelijke dat niet te bevechten is zijn eigen talent bedoelt? Op de hoes staat een foto van hem; een jonge man, in zichzelf gekeerd, maar niet onzeker. Onbescheiden is zijn uitstraling niet, maar je ziet iemand die weet wat hij wil.

De Brit Escreet is pas 26. Hij viel al eerder op in de band The Story waarin ook de Nederlandse saxofonist Lars Dietrich speelt. Deze, derde cd, werd opgenomen met een likkebaardend sterke bezetting voor het label van saxofonist David Binney. Binnenkort verschijnt een nieuwe cd op het Nederlandse Criss Cross label. Er zijn tal van projecten die nog niet tot een cd hebben geleid. Escreet lijkt eenzelfde maniakaal soort arbeidsethos te hebben als zijn beschermheer David Binney.

Die gedrevenheid maakt ‘Don’t Fight The Inevitable’ in eerste instantie wat vermoeiend om naar te luisteren. Hier lijkt iemand aan het woord die zich voor alles wil bewijzen, maar dat blijkt een verkeerde inschatting. Escreet put uit de rijke traditie van complexe, experimentele muziek – zo is het enige niet door hem geschreven nummer van Muhal Richard Abrams – die hij slechts ten dele op een toegankelijke manier vertaalt. Het resultaat is rijke, experimentele muziek die veel gestructureerder  klinkt dan in die stiel gebruikelijk is. Escreet forceert zich misschien wel, maar met een reden, omdat hij geen genoegen neemt met zomaar goed. Een pianist en componist die durft, die durft te vereenvoudigen en die even graag de complexiteit zoekt. Die grenzen oprekt en wat hij te zeggen heeft per se wil zeggen. Prachtmusicus, prachtcomponist, prachtband. Een onbetwistbaar talent.