CD-RECENSIE

Brenda - Touching Souls
bezetting: Brenda Frans, zang; Tom Beek, saxofone; Hans Dagelet, trompet; Roy Kuschel, fluit; Rein de Graaff, vleugel; Joost Swart, vleugel, rhodes; Jeroen Vierdag, bas; Daniel Guilliamse, gitaar; Roy Dackus, Marlonn Daniel, drums; Trevor Namaste, hang; Ramin Djamie, tabla
opgenomen: Power Sound Studio Amsterdam  
release: mei 2010
label: TETRA Records 
tracks: 11
tijd: 63:38 
websites: www.brendafrans.nl - www.tetramusic.nl
door: Jan Jasper Tamboer

'Touching Souls' is een persoonlijk, soeverein document van zangeres Brenda Frans, waarin ze veel van zichzelf laat zien, en toch op een professionele afstand blijft. Je krijgt een blik in haar binnenwereld, maar zij bepaalt het uitzicht. Zo verhaalt zij van verlangen naar het land van haar vader, Maluku, waar zij ten tijde van de opnamen van de cd nog nooit geweest is. Maar het is  vooral haar voordracht die aangeeft in hoeverre je haar leert kennen.

Het repertoire van 'Touching Souls' is grofweg in drieën te splitsen: nummers van Joni Mitchell, standards en Molukse traditionals. Brenda geeft een wending aan de songs van Mitchell, zonder daarbij een te sterk persoonlijk stempel te forceren door de liedjes te verdraaien. Zo blijven karakter en intrinsieke kracht van de nummers behouden. Op 'River' speelt Daniel Guilliamse een gitaarsolo die beter zou passen in een rockballad dan in deze sensitieve song. Het blijkt het zwaartepunt van dit album te vormen. De op inheemse tekst gezongen traditionals krijgen een easy jazzuitvoering, met Guilliamse op zangerige pedal steel guitar en stemmig saxspel van Tom Beek.

'My Funny Valentine' ondergaat een fijngevoelige behandeling met sfeervolle rhodes door Joost Swart. Accenten en timing maken het verschil, en Brenda kan even vol uithalen, waarbij haar klank fraai intact blijft. Ook bevat het album een mooi klein gehouden uitvoering van 'Round Midnight' met enkel zang en Jeroen Vierdag op contrabas. 'I'll Remember April', gezongen met alleen begeleiding op de vleugel van Rein de Graaff, klinkt intiem en krachtig tegelijkertijd. Erg overtuigend.

De zangeres heeft genoeg persoonlijkheid om een variëteit aan materiaal tot overeenstemming te brengen. Zij trekt de kenmerken van de verschillende gebruikte stijlen naar elkaar toe, waarbij de uitkomst ligt tussen jazz en pop. Brenda is technisch begaafd, maar buit dat niet uit. Allerlei versieringen en stembuigingen beperkt ze tot die momenten waarop ze tot hun recht komen. Stemverheffing gebruikt ze alleen op die ogenblikken wanneer ze haar boodschap kracht bij wil zetten. 

Brenda lijkt goed te gedijen in het klimaat dat haar bandleden en gastmuzikanten voor haar scheppen. Waarschijnlijker is, dat zij die gesteldheid zelf creëert. Feit is in ieder geval dat zij zelf, weliswaar met Joost Swart, de productie verzorgde. Dat heeft geresulteerd in een sterke plaat met een mild gezicht. 'De zachte krachten zullen zeker winnen in 't eind', luidt een klassiek gedicht. Die zege lijkt nu al binnen.

Brenda Frans en Ernst Glerum - Round Midnight
cd-presentatie Touching Souls, Panama, Amsterdam, 20 mei 2010