Warmbloedige en magische ontmoetingen bij ‘The Art of the Duo’
CONCERTRECENSIE. Hillegonda Cross Over Festival, Hillegondakerk Rotterdam, 22 november 2025
beeld: Olga Beumer
door: Jeroen Jansen
Het Hillegonda Cross Over Festival in de Hillegondakerk in de Rotterdamse wijk Hillegersberg beleefde dit jaar zijn vijfde editie onder de titel ‘The Art of the Duo’. Het festival ontstond in 2021 vanuit het idee om klassieke muziek en jazz samen te brengen in een intieme setting. De initiatiefnemers, onder wie saxofonist Dick de Graaf, wilden een podium creëren waar musici uit verschillende genres elkaar konden ontmoeten en experimenteren. Het festival richt zich op nieuwsgierige luisteraars die openstaan voor muzikale kruisbestuiving en biedt daarnaast ruimte aan jong talent.
Gitarist Guillermo Celano, duo Dick de Graaf en Miran Noh, en Izaline Calister op de vijfde editie van Hillegonda Cross Over Festival in Rotterdam.
Intieme opzet
De eerste editie in 2021 was kleinschalig, met een avondvullend programma in de sfeervolle Hillegondakerk, de oudste kerk van Rotterdam, die op een verhoging van anderhalve meter boven NAP letterlijk ‘uittorent’ boven Hillegersberg. In de daaropvolgende jaren groeide het festival gestaag. De tweede editie in 2022 breidde uit met vier optredens, en in 2023 werd het voor het eerst een tweedaags evenement met zes concerten, workshops voor basisschoolleerlingen en een nadruk op internationale invloeden. Het doel bleef hetzelfde: live muziek van hoog niveau toegankelijk maken voor een breed publiek uit de wijk, en tegelijkertijd een podium bieden aan gevestigde namen én jonge makers. De editie van dit jaar koos bewust voor een intieme opzet met drie duo’s, de kleinst mogelijke bezetting, om de kracht van muzikale dialoog te laten horen.
Duo van pianist Miran Noh en saxofonist Dick de Graaf. Izaline Calister.
Belofte ingelost
Dick de Graaf en Miran Noh mochten het spits afbijten, en de belofte van het festival, verbinding tussen klassiek en jazz, werd meteen ingelost. Hun set begon met een compositie van De Graaf, ‘Past into Present’, waarin hij zijn bewondering voor het werk van Bach niet onder stoelen of kerkbanken steekt en daar vervolgens een moderne jazzdraai aan geeft. Het was de eerste keer dat dit duo samen op het podium stond, maar het smaakt absoluut naar meer. Het warme, lyrische geluid van De Graaf op tenor- en sopraansaxofoon, al meer dan veertig jaar in het vak, vond een prachtige tegenhanger in het avontuurlijke, warmbloedige pianospel van nieuwkomer Miran Noh. Noh, die eerder al de Erasmus Jazz Prijs en The Keep an Eye on the Record-prijs won, laat horen dat ze zich nog steeds stormachtig ontwikkelt. Haar bewerking van ‘Nica’s Dream’ van Horace Silver was het hoogtepunt van de set.
Duo Izaline Calister en Ed Verhoeff. Trompettist Gerard Kleijn.
Ragfijn samenspel
Het tweede duo, Izaline Calister en Ed Verhoeff, is inmiddels al vijftien jaar aan elkaar gewaagd , en dat hoor je. Ondanks verschillende culturele achtergronden zetten ze samen een dijk van een set neer waarin Izaline haar gaven als zangeres en voordrachtskunstenaar etaleerde in Spaans, Nederlands, Papiaments en Portugees. Ed Verhoeff, met zijn achtergrond in de moderne jazz en samenwerking met onder meer Metropole Orkest en John Abercrombie op zijn palmares, sloeg daarin steeds weer letterlijk en figuurlijk de juiste toon aan. Het indrukwekkende ‘Mi Pais’ van Calister zelf en ‘Tula Warda‘ van Rignald Recordino klonken bijna logisch naast ‘De lucht zit nog vol dagen’ van de Brabantse zanger Gerard van Maasakkers. Toch was ‘Alfonsina y el Mar’ van Mercedes Sosa het meest overtuigende bewijs van de kracht die in het duo zit: het publiek luisterde ademloos naar het ragfijne samenspel.
Duo van de Argentijnse gitarist Guillermo Celano en Gerard Kleijn.
Avontuurlijk
De laatste set was misschien wel de meest avontuurlijke, met Gerard Kleijn op trompet en flugelhorn en de Argentijnse gitarist Guillermo Celano. Kleijn, een veelgevraagd trompettist en componist, maakte vijftien cd’s als bandleider en werkte internationaal, van Europa tot Mexico en de Verenigde Staten. Celano, geboren in Buenos Aires, is een gelauwerd gitarist en componist die in 2013 de North Sea Jazz compositieopdracht ontving. Hun muziek draait niet om solistische pareltjes, maar om het neerzetten van een verhaal, een sfeer. Vaak putten ze uit materiaal van hun album ‘Birds on a Wire’, maar ook een standard als Piazzolla’s ‘Oblivion’ kreeg een eigenzinnige invulling. Het indrukwekkendste moment was ‘Choral Works on Titan’, een compositie van Celano, waarin de geluidseffecten van zijn gitaar in de prachtig galmende Hillegondakerk tot een bijna bedwelmend resultaat leidden.
Het bestaansrecht van dit charmante festival staat buiten kijf. Hopelijk komt er een vervolg want ‘The Art of the Duo’ heeft bewezen dat dialoog in muziek niet alleen mogelijk is, maar ook magisch kan zijn.
