CD-RECENSIE

Romain Pilon – Open Roads
bezetting: Roman Pilon gitaar, Jean-Paul Estiévenart trompet, Alexis Valet vibrafoon, Orlando le Fleming contrabas, Mark
Whitfield Jr. drums
opgenomen: 2024, Studio de Meudon, Frankrijk
uitgebracht: april 2025
label: Jazz&People
aantal stukken: 8
tijdsduur: 47’12
website: romainpilonguitarist.com - jazzandpeople.com
door: Cyriel Pluimakers


De uit het Franse Grenoble afkomstige gitarist Roman Pilon studeerde onder meer aan het bekende Berklee College of Music in Boston. Hij werd gefeatured op het eerste album van Christian Scott en stond op het podium met grootheden als Warren Wolf, Esperanza Spalding en Lionel Loueke. Sinds 2003 woont Pilon in Parijs en inmiddels heeft hij een aardig oeuvre opgebouwd. Inmiddels is hij toe aan zijn zesde album, ‘Open Roads’ genaamd.

ECM
De muziek heeft een open karakter en refereert overduidelijk aan het geluid en de aanpak van het fameuze Duitse ECM-label. De opener, die ook de titeltrack vormt, geeft ruim baan aan het poëtische spel van de Belgische trompetist Jean-Paul Estiévenart. De virtuoze vibrafonist Alexis Valet komt uitgebreid aan bod in ‘Long Story Short’, ‘Ready for Cooky’ en het weidse ‘What’s in the Way Is the Way’. Meer dan eens refereert de muziek, met name door het lyrische spel van Estiévenart, aan de iconische Kenny Wheeler (1930-2014). 

Onbewerkt
Gitarist Pilon komt uitgebreid voor het voetlicht in het langoureuze ‘Thirty Years After’, het pittige ‘Good People’ en het groovende ‘Tulsa’, waarin ook de Amerikaanse slagwerker Mark Whitfield Jr. een cruciale rol vervult. Zijn dynamische spel drijft de gitarist tot grote hoogten. Bijzonder is dat Pilon zich, in tegenstelling tot veel collega’s, niet laat verleiden tot gebruik van een overvloed aan effectapparatuur. In het afsluitende ‘Now It Begins’ horen we hem misschien wel op zijn best met die typerende lange melodische lijnen, die zorgvuldige opbouw van zijn improvisaties en dat bijna verslavende kristalheldere geluid. 

Smaakvol
Het is echt bijzonder om weer eens een jazzgitarist te horen die de rijke traditie van Charlie Christian, Kenny Burrell en Wes Montgomery als uitgangspunt neemt. Een aanpak waarvan we dachten dat die bijna verloren was gegaan tussen allerlei decibels producerende fusion-titanen. Eigenlijk is er niets mooier dan het verfijnde en smaakvolle geluid van zo’n semi-akoestische gitaar die een organische eenheid vormt met de andere solo-instrumenten. Voor Pilon, wiens spel naadloos samensmelt met dat van trompettist Estiévenart, lijkt een grote toekomst weggelegd. 

Beluisteren via Spotify, inloggen noodzakelijk.

Open Roads.