Sullivan Fortner – Southern Nights
CD-RECENSIE Sullivan Fortner – Southern Nights
bezetting: Sullivan Fortner piano, Peter Washington contrabass, Marcus Gilmore drums
opgenomen: 8 juli 2023, Sear Sound Recording Studios, New York
uitgebracht: februari 2025
label: Artwork Records
aantal stukken: 9
tijdsduur: 49’19
website: sullivanfortnermusic.com - store.pias.com
door: Cyriel Pluimakers
Het Amerikaanse New Orleans is een ware goudmijn van grote pianisten als Champion Jack Dupree, Professor Longhair, James Booker, Ellis Marsalis en Allen Toussaint. De laatste tekende voor de compositie ‘Southern Nights’ die tevens de titel van het nieuwe album van Sullivan Fortner (1986) vormt: een pianist die met name furore maakte door zijn langdurige samenwerking met de succesvolle vocaliste Cécile McLorin Salvant.
Lichtvoetig
Samen met contrabassist Peter Washington en drummer Marcus Gilmore zorgt hij voor een ronduit feestelijke productie, waarin bekende en minder bekende standards de revue passeren. In de opener ‘Southern Nights’, neemt hij niet alleen de toetsen maar ook het binnenwerk van de vleugel op speelse wijze onder handen. Fortner is een echte entertainer die zijn muzikale plezier als geen ander weet over te dragen. In het erop volgende ‘I Love You’ van Cole Porter horen we hem losjes de overbekende melodie in mootjes presenteren alsof het lekkere hapjes zijn. Verrassend is Fortner’s ‘9-bar Tune’, zo’n lichtvoetige compositie die het uitstekend zou doen in een pianobar in New Orleans.
Hommage
Het is duidelijk dat hij niet houdt van zwaarwichtigheid en in het van Osvaldo Farres afkomstige ‘Tres Palabras’ horen we hem zijn affiniteit met de latin-jazz etaleren. Energiek is de avontuurlijke ‘Waltz for Monk’, ooit gecomponeerd door Donald Brown, ook al zo’n pianovirtuoos. Melancholie komt om de hoek kijken in ‘Again, Never’, een melodie die ooit afgestoft werd door Branford Marsalis voor de Spike Lee film ‘Mo’ Better Blues’. Het van Consuela Lee afkomstige ‘Discovery’ vormt een hommage aan deze pianiste die ooit een van Fortner’s mentoren was.
Kunstwerk
Passend is ook dat er op het album een compositie van de grote Clifford Brown staat: het opzwepende ‘Daahoud’ dat een belangrijk statement vormt binnen de naoorlogse jazz. Sullivan verbouwt vakkundig de melodie om uit de brokstukken een fraai nieuw kunstwerk op te bouwen. Dat hierna het album afsluit met ‘Organ Grinder’ afkomstig van Woody Shaw, ook al zo’n trompetlegende, getuigt van een duidelijke visie op de traditie. Fortner’s improvisatie, voorzien van de stuwende begeleiding door Washington en Gilmore, vormt een hoogtepunt van deze productie die weliswaar in een studio is opgenomen, maar eerder aanvoelt als een spontane live-registratie uit een Amerikaanse jazzclub.
Beluisteren via Spotify, inloggen noodzakelijk.