Stéphane Mercier – Syntropy
CD-RECENSIE
Stéphane Mercier – Syntropy
bezetting: Stéphane Mercier altsaxofoon, fluit; Nicola Andrioli piano; Nicolas Thys contrabas; Dré Pallemaerts drums, percussie
opgenomen: 20 maart 2022, Jet Studio, Brussel
uitgebracht: 15 november 2023
label: Step By Records
aantal stukken: 8
tijdsduur: 49’59
website: stephanemerciermusic.com - stepbyrecords.com
door: Georges Tonla Briquet
De tien jaren die de Brusselse saxofonist Stéphane Mercier doorbracht in New York zitten nog steeds diep verankerd in zijn psyche en vooral de manier van spelen en componeren. ‘Syntropy’ is daar een nieuw voorbeeld van. Generatiegenoten Nicolas Thys (contrabas) en Dré Pallemaerts (drums) zitten moeiteloos op dezelfde golflengte. Zelfs de jongere pianist Nicola Andrioli kleurt mee in vintage tinten.
De urgente toon van openingstrack ‘Fly, Fly, Rockets’ is tekenend voor de hele cd. Swing en bop vullen elkaar naadloos aan zoals op de platen van Blue Note uit de golden fifties & sixties. Van Thys, die eerder speelde met TaxiWars, Lee Konitz, Toots Thielemans en Bill Carrothers, en Pallemaerts, die drumde bij Dee Dee Bridgewater, Joe Lovano en Mark Turner, zijn we dergelijk explosieve cocktail gewoon.
Pianist Andrioli beweegt zich minder op dit actieterrein maar vervult probleemloos zijn rol. Zo zet hij Billy Preston’s ‘You Are So Beautiful’ moeiteloos naar zijn hand met Mercier als ‘balladeer’ op altsaxofoon en een aangepaste solo van Thys. Gedroomde passage voor in de late uurtjes in een stijlvolle jazzclub waar ze een exquisiet aanbod van single malt whisky’s hebben. Aansluitend is er een al even nostalgische passage ‘Blizz’ met een knipoog naar Paul Desmond, een van Mercier’s grote idolen.
Aan de hand van ‘Ipseity’ omarmen de musici wat exotica in de sfeer van Yusef Lateef waarbij Mercier zijn saxofoon inruilt voor dwarsfluit. ‘Too Cool For School’ is dan weer een referentie naar Duke Elington zijn jungleritme en zeker naar de boogaloo. Totaal anders is ‘Norma’, een eerbetoon aan de Peruviaanse vrouwelijke sjamaan Norma Aguila Panduro Navarro die de traditie van de Icaros-liederen in ere hield. Lyrimse ten top gedreven maar met karakter. Tenslotte is er ‘Major Changes’ waarin het kwartet aantoont dat ze ook midtempo samen voor verrassende invallen kunnen zorgen. Leuk is zeker de alternate take van ‘Blizz’ die hierop volgt.
Opgenomen op ouderwetse manier met alle muzikanten in eenzelfde ruimte zonder koptelefoons en alles ingeblikt in minder dan drie uur. Vier muzikanten die duidelijk instinctief op elkaar reageren en zo vlot een classic vibe genereren.
Beluisteren via Spotify, inloggen noodzakelijk.
Biografie Stéphane Mercier.