LP-RECENSIE

Poor Isa – Dissolution Of The Other
bezetting: Frederik Leroux banjo, houtblokken; Ruben Machtelinxckx banjo, houtblokken
opgenomen: maart 2023, F17 Studio, Anderlecht
uitgebracht: 1 september 2023
label: Aspen Edities
aantal stukken: 2
tijdsduur: 33’39
website: rubenmachtelinckx.com - aspenedities.com 
door: Georges Tonla Briquet



‘Dissolution Of The Other’ is de tweede artistieke samenwerking van gitaristen Frederik Leroux en Ruben Machtelinxckx onder de naam Poor Isa. Naast hun snareninstrumenten - banjo’s in dit geval - gebruiken de twee wederom houten blokken om hun eigengereid organisch geluid te produceren.

Groot verschil met de eerste plaat is dat Leroux en Machtelinxckx nu geen onderscheiden kortere composities brengen maar dat elke plaatkant gevuld wordt met een lange improvisatie. We horen zo twee aspecten van het duo. De spanningsboog blijft in beide stukken wel bewaard.

Tijd
Op kant A etaleren ze hun ideeën als ‘Figures’. De eerste klanken zijn die van spaarzaam getokkel als het wegtikken van de tijd. Daar draait het vooral om. Een nieuw tijdsbegrip introduceren dat volledig in tegenstelling staat met de hectische wereld die ons omringt. Noten als fonkelende stofdeeltjes van een voorbijschuivende komeet. Tot plots een korte stilte intreedt en het lijkt of er regendruppels binnensijpelen. Het magisch effect van de houten blokken dat helemaal geen gimmick is maar een essentieel onderdeel vormt van hun organische klank. Heel apart hoe ze deze assimileren met hun snarengetokkel. De twee hanteren trouwens allebei gelijkgestemde banjo’s en drie verschillende soorten houten blokken die ze inbouwden in speciaal ontworpen pedalen. Zo kunnen ze alles tegelijkertijd bespelen.

Zonder impulsen
De improvisatie van Kant B kreeg de titel ‘Drifter’. Het is een enigszins verder borduren op de scenografie van de eerste zijde maar nu valt in hun esthetiek meteen op dat het duo houten blokken en snarengetokkel instant laten samenvloeien op eenzelfde langzaam tempo waardoor een andere flow ontstaat. Opvallend is telkens hoe het timbre van snaren en hout perfect bij elkaar passen. Na zeven minuten voegen Leroux en Machtelinxckx een drone-toon toe en verdwijnen de banjo’s totdat de houten blokken met verschillende toonhoogten enkele minuten later opnieuw klinken. Alsof er een wisselwerking optreedt tussen verschillende intergalactische dimensies. Echte impulsen of drastische plotwendingen duiken echter nergens op, 

Totaal indruisend tegen de huidige consumptielogica en net daardoor zo subliem. Even intrigerend en fascinerend als het debuutalbum uit 2019, ‘Let’s Drink The Sea And Dance’ (Aspen Edities). 

Kunstwerk
De kunstwerken van de uitvouwbare hoes zijn wederom van de schilder Philippe Vandenberg (1952 – 2009). Het gaat zelfs om onuitgegeven aquarellen uit de privécollectie die hier voor de eerste maal vertoond zijn! Bedoeling is om later een concert te organiseren in het volledig bewaarde atelier van de kunstenaar. 

De traditionele zinsnede, zoals dat bij elke release van Aspen Edities de gewoonte is, haalden ze deze keer bij de Afro-Amerikaanse beeldhouwer, kunstschilder en jazzliefhebber Jack Whitten (1939 – 2018) die er een totaal eigen visie op nahield: “I sit and watch beneath my feet, the passage of time”. Citaat en cd-titel komen uit zijn boek ‘Notes From The Woodshed’ dat hij schreef over kunst en jazz. 

Tijdig bijzijn is de boodschap want de vorige lp was snel uitverkocht!