CD-RECENSIE

Curiosity - Curiosity
bezetting: David Chevallier gitaar; Laurent Blondiau trompet: Sébastien Boisseau contrabas; Christophe Lavergne drums
opgenomen: februari 2022, Peninsula Studio, Frankrijk
uitgebracht: 23 september 2022
label: Yolk Music
aantal stukken: 9
tijdsduur: 63’04
website: yolkrecords.com
door: Georges Tonla Briquet



Om in alle vrijheid zijn sonische ideeën uit te werken, richtte de Franse gitarist David Chevalier zijn eigen muzikaal gezelschap SonArt op maar af en toe brengt hij een album uit bij een gevestigd label om zijn bevindingen aan een groter publiek kenbaar te maken. ‘Curiosity’ is zo een pareltje.

Een bewuste zet van een vriend of niet maar toen deze indertijd aan Chevalier de box ‘Guitar Music From ECM’ cadeau deed met muziek van onder meer Ralph Towner, John Abercrombie, Pat Metheny, Egberto Gismonti en Terje Rydal, wist de gitarist in spe waar hij met zijn muziek naar toe wilde. Latere ontmoetingen met Kenny Wheeler en John Taylor bepaalden verder zijn keuzes en visie. 

Sinds 2013 heeft Chevalier een trio met bassist Sébastien Boisseau en drummer Christophe Lavergne. Om het improvisatie-element uit te vergroten nodigde hij voor ‘Curiosity’ de Belgische trompettist Laurent Blondiau uit. Een goede strategie blijkt na beluistering. 

In net iets meer dan een uur glijden negen wendbare sfeerscheppingen voorbij. Geen extreme geluidseffecten of energieke uitvallen maar een flow van melodieuze mijmeringen, zij het wel met de nodige weerhaakjes. Het is een continue zoektocht naar eventuele combinaties en een voortdurend aftasten van mogelijkheden. 

Blondiau voegt hier voor de gelegenheid lichte accenten aan toe die neigen naar Kenny Wheeler en Tom Harrell en hij speelt voor zijn doen uiterst ingetogen zonder zijn eigenheid te verloochenen. Chevalier komt enkele keren uitzonderlijk assertief uit de hoek op de manier van Gilad Hekselman, maar zijn aanpak leunt vooral aan tegen andere zoekende zielen als Benjamin Sauzereau en Ruben Machtelinckx. Koninginnenstuk is het gelaagde ’Don’t Look Back’ waarin narratieve en figuratieve idiomen elkaar afwisselen. Ze sluiten af in lichte barokmodus met dank aan Henry Purcell.

Voor wie labels als Aspen Edities, ~suite en ECM genegen is. 

Album teaser.