CD-RECENSIE

OM – It’s About Time
bezetting: Urs Leimgruber sopraansaxofoon; Christy Doran gitaar; Bobby Burri contrabas; Fredy Studer drums, percussie
opgenomen: 4-7 februari 2020, Gabriel Recording, Galden, Zwitserland
uitgebracht: 18 september 2020
label: INTAKT
aantal stukken: 8
tijdsduur: 58’30
website: christydoran.ch - fredystuder.ch - intaktrec.ch
door: Georges Tonla Briquet


Met de dubbelzinnige titel ‘It’s About Time’ zetten sopraansaxofonist Urs Leimgruber, gitarist Christy Doran, contrabassist Bobby Burri en slagwerker Fredy Studer als ruiters van de apocalyps op frenetieke wijze hun subversieve missie verder.

Er waren eens vier muzikanten die het idee opvatten om een frontale aanval in te zetten tegen het iconoclasme van alles wat met free, improvisatie en jazzrock in het algemeen te maken had. Ze kozen de korte en krachtige naam OM. Bijna vijftig jaar later zijn ze nog steeds even gedreven en blijft hun muziek getekend door een transgressief karakter. Ze lasten weliswaar een lange tussenpauze in tot er plots een live-opname opdook uit 2008. Daarna wederom stilte, nu verbroken door ‘It’s About Time’. Het werd inderdaad tijd of draait het allemaal om het begrip tijd? Luister, huiver en ontdek zelf. 

Tags die hier van toepassing zijn: drone, electronics, noise en industrial. Dat bij het instrumentarium naast de gebruikelijke sopraansaxofoon, gitaar, contrabas en drums tevens devices en bowed metal vermeld staan, heeft daar natuurlijk een en ander mee te maken. We zijn niet ver verwijderd van de cultfilm ‘Eraserhead’ (David Lynch). De luisteraar blijft regelmatig verweesd achter. De immanente doodsbedreiging is permanent.

Om nog op een andere manier duidelijk te maken wat allemaal te horen valt: hierbij vergeleken klinkt Einstürzende Neubauten als een kamerorkest. Denk ook aan Elliott Sharp ‘on acid’, de groep Present of Jon Irabagon zijn I Don’t Hear Nothin’ But The Blues. 

Tussen al het geweld in duikt een titel op als ‘Nowhere’, duidelijk niet lukraak gekozen. Net als ‘On A Bare Branch’ en ‘String Holder’ is het een blinde vlek in een voor het overige gewelddadige sonische wereld met als een van de meest extreme uitspattingen ‘Fragments’ waarin een “war of the cymbals” uitgevochten wordt. Met ‘Covid-19 Blues’ plaatsen ze uiteindelijk een groot vraagteken. De confrontatie met het onbekende.

OM blijft tot nader order de ideale remedie tegen de polarisatie van het improviseren. Als luisteraar zijn er slechts twee mogelijkheden: volledige trance of compleet geparalyseerd zijn. Zich onderdompelen in deze morbide soundcloud gebeurt dan ook op eigen risico. U bent gewaarschuwd. 

Beluister dit album via Spotify (inloggen noodzakelijk)