CONCERTRECENSIE. Wonderfeel, landgoed Schaep en Burgh, ’s-Graveland, 19, 20 en 21 juli
beeld: Ton van Leeuwen
door: Cyriel Pluimakers

Het jonge Wonderfeel festival beleeft inmiddels haar vijfde editie. Jaarlijks pakken liefhebbers van klassieke muziek zich in het derde weekend van juli samen op het landgoed Schaep en Burgh bij ’s-Graveland. Het evenement heeft negen podia die in het bos verspreid zijn. Trok de eerste lichting nog 3500 bezoekers, nu hield de teller op bij 9200. Er waren maar liefst 130 optredens en de programmering ging van klassiek naar jazz, wereldmuziek en hedendaags. Voor de kinderen waren er workshops en wie wilde kon ook nog een boswandeling maken of deelnemen aan een vleermuisexcursie.

  
Zangeres Mahsa Vahdat, Quartet NL en de uit Zimbabwe afkomstige legende Stella Chiweshe op het driedaagse festival Wonderfeel in ’s-Graveland.

Alles aan dit festival is sympathiek: de professionele ontvangst, de uitgebreide parkeerweide, de relaxte houding van de vele vrijwilligers, de mooie tenten, de uitgebreide catering en de prachtige wandelpaden. Alle afval wordt ter plekke gecomposteerd en een plastic drinkbeker kost een consumptiemunt. Het gemaakte compost wordt ook te koop aangeboden. Het publiek beweegt zich rustig naar elk concert en als er geen plek meer is in de tent, ga je gewoon buiten in het gras liggen. Wonderfeel lijkt het ultieme onthaasten!

Hart
Het programma start met het Wonderfeel Festival Orchestra onder leiding van Johannes Leertouwer met feestelijke muziek van Rossini, Poulenc en Tsjaikovski. Anastasia Kobekina soleert op cello. Gitarist Gyan Riley - die we ook al  zagen op North Sea Jazz in een duet met Julian Lage - speelt muziek van zijn laatste album ‘Sprig’ (twijgje), een ode aan de Californische Sierra Foothills waar hij opgroeide. Voor elk verkocht album doneert hij een boom. Riley beschikt over een prachtige gitaartechniek en in zijn solo’s raakt hij het publiek recht in het hart.

  
Gitarist Gyan Riley, Kaja Draksler trad op met haar Octet, Thomas Dulfer.

Van een geheel andere snit is het optreden van het Trio Elogio, drie gitaristen die bewerkingen spelen van Dvorak’s ‘Slavische Dansen’ en De Falla’s ‘Sombrero de Tres Picos’. De jonge fagottist Thomas Dulfer (1993) soleert, terwijl je over de luidsprekers zijn hartslag hoort. Ook maakt hij op smaakvolle wijze gebruik van elektronica. Van grote klasse getuigt het energieke concert van het Kaja Draksler Octet. Centraal staat de poëzie van Robert Frost, die een opera-achtige allure krijgt in de zang van Laura Polence en Björk Níelsdóttir. Ada Rava zorgt voor een energieke solo op tenorsaxofoon, die nog secondelang naklinkt. Ab Baars dient haar van repliek, beurtelings op klarinet en tenorsaxofoon.

Wereldmuziek krijgen we te horen bij het uit Madagaskar afkomstige trio Toko Telo, met de hartstochtelijke stem van Monica Njava. Heerlijke muziek die op lijkt te gaan in het groene gras. De uit Iran afkomstige Mohammad Reza Mortazavi sluit de eerste avond af met een virtuoos percussierecital. Op zijn tombak trommel heeft hij een geheel eigen stijl ontwikkeld met dertig nieuwe vingertechnieken. Het publiek luistert ademloos naar zijn diep spirituele verhaal.

  
Ab Baars, zangeres Monica Njava trad op met trio Toko Telo, Mohammad Reza Mortazavi.

Passie
De Londese pianiste Eliza McCarthy won in 2013 de Brtisch Contemporary Piano Competition. Op de tweede dag van Wonderfeel speelt ze hedendaags werk van John Adams en Mica Levi. Met passie stort ze zich op deze vernieuwende muziek. Die toewijding vinden we ook bij het jonge duo met saxofonist Andreas Mader en pianist Christos Papandreopoulos. Bekende muziek van Gershwin, Berg en Schulhof krijgt in hun handen nieuwe glans. Een tegenvaller is het optreden van de uit Zimbabwe we afkomstige legende Stella Chiweshe (1946). Haar spel op de mbira (duimpiano) en haar stem beschikken nog maar over weinig kracht.

Het bekende jazzensemble The Quartet NL – met Benjamin Herman, Peter Beets, Ernst Glerum en Han Bennink – draagt zijn concert op aan de onlangs overleden contrabassist Ruud Jacobs. Met verve voeren ze muziek van Misha Mengelberg uit op het hoofdpodium: een set die na drie kwartier abrupt tot stilstand komt omdat de stelregel is dat de optredens nooit langer dan 45 minuten duren. Zangeres Sanne Rambags geeft acte de présence met het trio ‘Under the Surface’: een krachtig concert met smaakvolle bijdragen van gitarist Bram Stadhouders en intensief percussiespel van Joost Lijbaart. Rambags geeft aan dat de bosrijke omgeving van Wonderfeel haar een bijzondere energie geeft. Een misser is de performance van het accordeon duo TOEAC met componiste Geneviève Murphy. De nogal haastig opgezette installatie met een oude Akai taperecorder, plastic drogerslangen en nylon touw maakt een ronduit amateuristische indruk en de muziek komt niet echt op gang. Echt milieuvriendelijk zijn de gebruikte elementen ook niet.

  
Pianiste Eliza McCarthy, Wonderfeel festivalterrein, Andreas Mader en Christos Papandreopoulos.

Magisch
Pianiste Keike Shichijo voert op de slotdag werk uit van Rozali Hirs, Galina Ustvolskaya en Bunita Marcus. Overrompelende muziek die je uit je zondagse rust wakker schudt. Buma Boy Edgar Prijswinnaar Jasper Blom is aanwezig met zijn ‘Polyphony’ project, met onder meer trompettist Bert Joris en gitarist Jesse van Ruller. De oude Renaissance muziek van Jacob Obrecht en Josquin Desprez krijgt een actueel jasje. Minder geslaagd is het naar new age neigende Tania Giannouli Trio. Met name het fluisterende trompetspel van Andreas Polyzogopoulos komt nogal modieus en weinig authentiek over. Uit Senegal is kora-speler Sourakata Koité afkomstig, een ‘griot’ (minstreel) die de kora bespeelt, een West-Afrikaanse harp gemaakt van een kalebas met snaren van vissersdraad. Hij maakt een licht vermoeide indruk en met hulp van het publiek, dat hem al handenklappend begeleidt, zit hij zijn drie kwartier uit.

Van een geheel andere allure is het recital van de uit Iran afkomstige zangeres Mahsa Vahdat. Haar weidse stem reikt tot ver over de velden en ontroert diep. Zo nu en dan begeleidt ze zichzelf op een eenvoudige Perzische trommel. Oude en hedendaagse poëzie vormen de basis van haar liederen.  Een magische afsluiter van een meer dan geslaagd evenement. 

  
Geneviève Murphy als componiste van duo TOEAC, Under The Surface met zangeres Sanne Rambags, Sourakata Koité.

Jazzpodium
Wonderfeel mag zich nu al rekenen tot de top van de Europese festivals. Het is dan ook geen wonder dat er veel nieuwgierige buitenlandse organisatoren als gast aanwezig zijn om de kunst af te kijken. Gelukkig mag dit initiatief nog even doorgroeien tot maximaal 5000 bezoekers per dag, volgens Natuurmonumenten. Is het een idee om een volgend jaar extra podium in te ruimen met de hele dag aandacht voor verfijnde en vernieuwende vormen van jazz? Een genre dat in de avontuurlijke programmering perfect op zijn plaats is, want de doelgroep met 40-plussers is tenslotte al binnen. Door zijn inhoudelijk doortimmerde en bijzonder milieuvriendelijke karakter heeft Wonderfeel meer dan uitstekende papieren in handen voor de toekomst! 

Gezien: 19-7: Wonderfeel Festival Orchestra, Gyan Riley, Trio Elogio, Thomas Dulfer, Kaja Draksler Octet, Toko Telo en Mohammad Reza Mortazavi. 20-7: Eliza McCarthy, Duo Mader/Papandreopoulos, Stella Chiweshe, The Quartet NL, Under the Surface, TOEAC & Geneviève Murphy. 21-7: Keiko Shichijo, Jasper Blom Quartet ft. Bert Joris, Tania Giannouli Trio, Sourakata Koité en Mahsa Vahdat.

• www.wonderfeel.nl