CSS Drop Down Menu by PureCSSMenu.com



 



Bo van de Graaf op "Een bloeiende kritiek is van vitaal belang voor de…: Ik neem aan dat de de andere podia nu ook volgen. Ik vond de 'maatregel' om de accreditatie tijdelijk…
Mimi op INTRO: Mooi geschreven vriend! KM blues
Gerard Haneveer op INTRO: Bijzonder mooi verhaal. Uit je hart geschreven!
Marga Schmits op INTRO: Wat een mooi verhaal en precies hoe het is.
Fred Dekker op Gaat het nog wel goed met de jazz?: Het lijkt me dat Jazzenzo zich nergens over hoeft te schamen. Het zijn die 8 "grote" podia die nu ein…
Ronald Verschuren op Gaat het nog wel goed met de jazz?: Mooie column, mooie slotwoorden. Die boycot heb ik nooit begrepen. Valt me toch tegen van Bartho van …
Peter op Pierre Courbois 3GEN3: Geachte, ik wist niet dat Pierre met Miles Davis heeft gespeeld Met vriendelijke groeten, Peter de Ka…
Paul R Berner op Gaat het nog wel goed met de jazz?: Hang in there! Jullie zijn zeker even zo nodig voor een gezonde muziek klimaat als de grote podia/fes…
 

« Keith Jarrett / Gary … | Home | Knower maakt vooruitg… »

Kruidkoek


These icons link to social bookmarking sites where readers can share and discover new web pages.
  • Facebook
  • Twitter
26 Maart 2018

Een aaneenschakeling van virtuoze momenten. Vraag mij bij dit soort muziek altijd af hoe dit soort liedjes ontstaan. Iemand van de band wordt wakker met een melodie in zijn hoofd en gaat daarmee de oefenruimte in waarna de rest hier op anticipeert? Intrigerend vind ik dat proces. Muziek gemaakt met het hoofd ipv de onderbuik wat mij betreft. Knap gedaan! Hoe stop ik zoveel mogelijk moeilijke technieken/ritmes etc in 1 lied. Zou dit inherent zijn aan muzikanten die opgeleid zijn op het conservatorium? Anyway, topmuzikanten!

Frank - 26-03-’18 15:31

Hoi Frank! Wat een toffe reactie, bedankt! (En Erno, wat een fijne recensie!) Als kruidkoek-lid vind ik het leuk om even te antwoorden: eigenlijk zijn de liedjes verrassend simpel geschreven: een melodie, een aantal daarbij passende akkoorden, je zou ze heel simpel kunnen neuriën terwijl je jezelf met een gitaarslagje begeleidt. 't Probleem ontstaat inderdaad wanneer we er in de repetitieruimte mee aan de haal gaan en wanneer alle standaard"regels" overboord worden gegooid. Misschien zou je zelfs kunnen zeggen dat we het hoofd uitschakelen en alleen maar toegeven aan elke muzikale impuls, vaak getriggerd door een ander bandlid. Maar daar is wel een boel muzikale studie en gericht oefenen aan voorafgegaan... interessante vraag in ieder geval, had er zelf nog nooit zo bij stilgestaan. Kom vooral een keer luisteren, dan kletsen we verder. Groet!

Reindert - 27-03-’18 16:54






Om geautomatiseerde spam in reacties te voorkomen: