CD-RECENSIE

New York Round Midnight – A Night At The Club
bezetting: Deborah Carter en Paul van Kessel zang, Ellister van der Molen trompet, Rolf Delfos en Yoran Aarssen altsaxofoon, Ben van den Dungen en Alexander Beets tenorsaxofoon, Miguel Rodriguez piano, Marius Beets contrabas, Gijs Dijkhuizen drums
opgenomen: 9-10 juni 2015
uitgebracht: 13 november 2015
label: Maxanter Records
aantal stukken: 16
tijd: 59:24
website: newyorkroundmidnight.nl - maxanterrecords.com
door: David Cohen


Het is in de afgelopen jaren uitgegroeid tot een succesvol concept: een theatershow waarin dramatisch, muzikaal en beeldend materiaal tot een geheel worden gesmeed. Waar theaterspektakel Miles! het leven van Miles Davis op de planken bracht, heeft New York Round Midnight met de voorstelling ‘A Night At The Club’ een show aan het 20e-eeuwse New York gewijd en de rol die jazz in die kleurrijke stad heeft gespeeld.

Dit album vormt een vastlegging van het muzikale gedeelte van die show. Voor ‘A Night At The Club’ tekenden mensen die behoren tot Nederlands beste muzikanten, zoals tenorsaxofonist Ben van den Dungen, zangeres Deborah Carter en trompettiste Ellister van der Molen. Contrabassist Marius Beets was op de achtergrond verantwoordelijk voor de arrangementen en stuwt samen met drummer Gijs Dijkhuizen de swing op het album vooruit.

Met een dergelijke formatie is een cd moeilijk kapot te krijgen, maar het begin van de plaat is alles behalve spetterend. Een oninteressant vormgegeven en zonder veel overtuigingskracht gezongen ‘Round Midnight’ kan gelden als een valse start, maar de erg clichématig gespeelde stukken ‘A Night in Tunisia’ en ‘Take The A Train’ maken het niet veel beter. Pas wanneer Deborah Carter ‘I Loves You Porgy’ vertolkt lijkt er meer toewijding in de muziek te komen, en met het gospelachtige ‘Better Git It In Your Soul’ (Charles Mingus) slaat de swing eindelijk onvervalst toe.

Vooral op de snellere nummers nodigen de musici van ‘A Night At The Club’ tot meedansen uit: ‘Shaw Nuff’ (Dizzy Gillespie) en de door Marius Beets samengestelde ‘Be Bop Medley’ (met veel werk van Charlie Parker) geven een indruk van de virtuositeit van de musici en van hun uitermate solide samenspel. Zanger Paul Kessel is op het onbekommerde ‘Alexander’s Ragtime Band’ meer in zijn element dan op ‘Blues In The Night’. Na de eerdere ballade ‘I Loves You Porgy’ verrast Deborah Carter met een interessante versie van ‘Guess Who I Saw Today’ (Grand/Boyd), waarin ze eens te meer haar gave toont de tekst van een stuk tot leven te laten komen. 

Op een album dat ‘A Night At The Club’ heet had een luisteraar een oorspronkelijker repertoirekeuze kunnen verwachten. Juist een portret van de stad New York vraagt om een beeld van de hang naar avontuur die het Mekka van de jazz tekent, en hier en daar wekt dit album eerder de indruk van een slaperige jamsessie. Dat is een gemiste kans, al wordt met veel fraaie uitvoeringen van enige minder bekende stukken een hoop goed gemaakt. Het vurige slotnummer, de ‘Tengo Tango’ (niet van Cannonball Adderley, maar van zijn broer), vormt een aanstekelijk swingende afsluiter.

‘New York Round Midnight – A Night At The Club’ is tot en met mei 2016 nog in zo’n twintig theaters in Nederland te zien.


 

New York Round Midnight - Take the A Train