CD-RECENSIE

Hiromi - Move
bezetting: Hiromi Uehara piano, keyboards; Anthony Jackson basgitaar; Simon Philips drums
opgenomen: 18-21 april 2012
uitgebracht: 2013
label: Telarc
aantal stukken: 9
tijdsduur: 69:21
websites: www.hiromimusic.com - www.telarc.com
door: David Cohen



De wekker gaat, klinkt, rinkelt: je staat op uit je bed en maakt je op voor een nieuwe dag, een nieuw hoofdstuk in het leven. ‘Move’, het nieuwe album van de Japanse virtuoso-pianiste Hiromi Uehara, volgt de mens op de voet in zijn dagelijks bestaan.

Hoe hij tot rust komt in de frisse ochtendlucht en bedenkt wat hij vandaag gaat doen (‘Brand New Day’), hoe de mens zich klaar maakt om aan het werk te gaan (‘Endeavor’), hoe we ons na een dag werken ontspannen op een feestje (‘Margarita!’) – in het boekje bij de cd beschrijft Hiromi met een paar woorden alle nummers op de cd, stuk voor stuk eigen composities.

Samen met Anthony Jackson op de zessnarige basgitaar en Simon Phillips op een uitgebreide drumkit laat Hiromi horen hoe ze op vele muzikale terreinen thuis is. Rustige, introspectieve nummers als ’11:49 PM’ worden afgewisseld met de voortrazende energie van het titelnummer ‘Move’, het funky stuk ‘Endeavor’ en de harde rock van ‘Margarita!’. Waar Jacksons basgitaar vooral ter ondersteuning dient, is het spel van drummer Simon Philips meer op de voorgrond aanwezig met een aantal spectaculaire solo’s.

Het album ‘Move’ houdt zich niet alleen bezig met het dagelijkse handelen van de mens, maar interesseert zich ook voor wat hem beweegt en hoe hij de wereld om zich heen ervaart. Op de driedelige ‘Suite Escapism’ probeert Hiromi verschillende kanten van het menselijk denken te omvatten.

Op het eerste deel, ‘Reality’, beschrijven de snelle melodielijnen die ze over de toetsen uitstrooit de rijkdom aan indrukken die de werkelijkheid kenmerkt. Een bijzonder moment is haar samenspel met drummer Simon Phillips vóór de inzet van het laatste thema.  Het tweede deel, ‘Fantasy’, is rustiger, introspectiever en dromeriger en maakt mooi gebruik van een synthesizer (iets wat op de rest van het album wat tegenvalt: de elektronische instrumenten passen niet erg goed bij het geluid van de band).

Het derde deel, ‘In Between’, onderzoekt de grenzen van droom en werkelijkheid: zouden we de werkelijkheid nog als werkelijkheid ervaren, als we niet zouden dromen? Het nummer heeft een hoger tempo dan ‘Fantasy’, maar met bredere melodielijnen dan ‘Reality’.

Hiromi’s eens te meer ongeëvenaard virtuoze pianospel maakt het album de moeite waard. Het concept dat aan de cd ten grondslag ligt dringt zichzelf niet op: voor wie weet dat het album een dag uit het mensenleven beschrijft, is dat een verrijking, voor wie dat niet weet, geen verarming. Dat de luisteraar weinig gelegenheid krijgt om meesterbassist Anthony Jackson als solist te horen is jammer, de twijfelachtige manier waarop synthesizers in het geheel zijn opgenomen vormt een klein minpunt.

Niettemin is ‘Move’ met nummers als ‘Reality’, ‘In Between’ en ’11:49 PM’, het nummer waarop de dag bijna ten einde is en de pianiste de mens mediterend achterlaat, voor de fans van Hiromi Uehara een waardevolle toevoeging aan de collectie - en voor wie haar nog niet kent een geschikte plek om te beginnen.

Zie ook:

• 12-05-13 Hiromi Uehara probeert elke dag nieuw landschap te vinden (interview)
  
  
  
  

Hiromi - Move

Hiromi - Move (compilatie)