CD-RECENSIE

Ewout Dercksen's Bigfish - Bigger Fish To Fry
bezetting: Ewout Dercksen tenorsax, sopraansax; Bert Boeren trombone; Hans Kwakkernaat piano; Jan Flubacher contrabas; Florian Hoefnagels drums
opgenomen: 6 februari 2013
release: 2013
label: eigen beheer
tracks: 9
tijd: 57:51
websites: www.wayoutewout.com
door: David Cohen


Vanaf de eerste noot is het raak. Al sinds een decennium spelen vier van de vijf heren van Ewout Dercksen's Bigfish met elkaar als sessieband in het Arnhemse Café De Kroeg. Op deze straight ahead jazzplaat komt het resultaat van zo’n jarenlange verbintenis duidelijk naar voren. De meeste nummers op de cd zijn originelen van saxofonist Ewout Dercksen, uitgezonderd het kunstig gearrangeerde ‘Don't Get Around Much Anymore’ (Ellington) en twee bijdragen vanuit de band.

De algemene sfeer van de plaat is opgewekt en stevig swingend naast af en toe kalm en ingetogen. Direct bij het eerste nummer ‘Comillas’ wordt de luisteraar geconfronteerd met een ijzersterke ritmesectie: Hans Kwakkernaat begeleidt op de piano onopvallend en soleert vooral op ‘No Entiendo’ voortreffelijk. Drummer Florian Hoefnagels ondersteunt het geheel en vormt een fenomenaal drijvende kracht op het snellere ‘Comillas’ en ‘Monte Bianco’. Jan Flubacher tot slot blinkt uit op de contrabas in de nummers ‘Satierelier’ (Hoefnagels) en ‘Bassloop’.

Bandleider Ewout Dercksen speelt overal zeer vloeiend en opgewekt tenorsaxofoon en laat mooi ingetogen sopraanspel horen op ‘Sketches of September’ (Flubacher). Het allersterkst is hij echter als lid van de blazerssectie, samen met trombonist Bert Boeren, die sinds een jaar een vaste plek heeft bij Bigfish. Volstrekt in balans spelen ze de meeste thema's samen, waarbij vooral Boerens schitterende beheersing van het hogere register opvallend is. Een bijzonder virtuoze trombonesolo is te horen op ‘Monte Bianco’ en mooi gebruik van elektronische effecten maakt Boeren op ‘Sketches of September’.

Onderling klinken de bandleden in volledige harmonie, waar ze tegelijkertijd over de hele linie hun eigen identiteit weten te behouden, zonder zichzelf op de voorgrond te zetten. De cd blijft interesseren, mede dankzij Dercksens zorgvuldig gearrangeerde composities. Hopelijk heeft Ewout Dercksen's Bigfish inspiratie voor een vervolg op deze prachtige plaat en horen we daarop even bigger fish to fry.