CONCERTRECENSIE. Mete Erker Trio, presentatie cd ‘Celebration of Mediocrity’, Paradox Tilburg, 5 oktober 2013
beeld: Gemma Kessels
door: Rinus van der Heijden

Terug naar de onbevangenheid. Los van alle technische en gecompliceerde zaken die een beroepsmusicus op zijn weg vooruit, tegen kan komen. Dat is voor tenor- en sopraansaxofonist Mete Erker de drijfveer geweest om een cd te maken met de vervreemding oproepende titel ‘Celebration of Mediocrity’. Oftewel in goed Nederlands: Viering van de middelmatigheid.


Mete Erker Trio presenteerde in de Paradox zijn debuutalbum ‘Celebration of Mediocrity’.

Mete Erker is er heel duidelijk in. Hij wil met deze cd – die hij in eerste instantie helemaal niet wilde uitbrengen – duidelijk maken dat hij keuzes maakt binnen zijn liefde voor jazzmuziek. Daarbij onmiddellijk aantekenend, dat jazz juist het tegenovergestelde is van middelmatigheid. Het gaat Mete Erker met ‘Celebration of Mediocrity’ vooral om de eerder genoemde onbevangenheid, die er nog volop was toen hij aan het begin stond van zijn carrière. En die hij met deze cd muzikaal tot uitdrukking wil brengen. Terug naar de kern van zíjn muziek derhalve.

Standards
De weerslag van de muziek op de cd bracht het Mete Erker Trio deze avond live op het podium van Paradox. Het concert rustte hoofdzakelijk op standards en composities die voor medium tempo waren geschreven. Bij het oppervlakkig beluisteren zou je kunnen stellen, dat de keuze voor deze muziek nogal obligaat is. In de realiteit pakte dat echter heel anders uit. Bij het eerste stuk, Thelonious Monk’s ‘Played Twice’ trok Mete Erker meteen het hek van de middelmatigheid om. In een buitelende solo nam hij bezit van het thema om het uiterst vakkundig te ontleden en weer in elkaar te knutselen.

Dat hij ook in de fijnzinnige details, die een ballad nu eenmaal eist, heer en meester is, bewees Mete Erker meteen hierna. Met een indrukwekkende, volle toon, die de hele concertruimte in beslag nam, schurkte de tenorsaxofoon dicht aan tegen Coleman Hawkins’ ‘Night Hawk’. Braziliaans swingend werd ‘How Intensitive’ van Antonio Carlos Jobim lijnrecht en zonder enige aarzeling de zaal ingeslingerd.


Slagwerker Makki van Engelen. Contrabassist Johan Plomp. Saxofonist Mete Erker.

Mete Erker zei in een toelichting dat met name de tekst van Gershwin’s ‘Nice Work If You Can Get It’ - in de versie van Frank Sinatra - indruk op hem heeft gemaakt. Zijn visie op deze klassieker was dat zonder enige twijfel ook; die was zo intens dat Sinatra hier best van had willen dromen.

Hoogtepunt van het concert werd ‘Mendoza’, een compositie van de hand van Jeroen van Vliet. Mete Erker hulde zichzelf in een kolkende notenbrij, om er daarna een tenorsolo achteraan te plaatsen, waarin hij op een razend knappe manier bezonkenheid deelde met slagwerk en contrabas.

Openbaring
Die beide instrumenten werden bespeeld door respectievelijk Makki van Engelen (residerend in het ensemble Dimami) en Johan Plomp (vooral bekend van het Rotterdam Jazz Orchestra). Zij tekenden samen voor een regelrechte openbaring. Of het nu lag aan het samenspel binnen het trio of aan een andere grondslag; het deed er eigenlijk niet toe. Zelden kon je een aansprekender ritmetandem beluisteren dan die van deze twee musici, die relatief – met de nadruk op dit woord – onbekend zijn binnen de ‘dagelijkse’ moderne-jazzscene. Ritselende brushes, die een contrabas inspireren voor een indringende staccatosolo, het is zelden gehoord. En de vaart en passie waarmee zij sopraan- en tenorsaxofoon ondersteunden, daar loop je ook hooguit maar één keer in de paar jaren, tegen aan.

Het laatste stuk vóór de toegift was ‘Can You Do That’. Als een Sonny Rollins in zijn beste jaren danste Mete Erker zwaar op de beat: overrompelend, zelfbewust, de hele traditie van de tenorsaxofoon in zijn kielzog. Met elke noot bewijzend hoe zijn toon nog altijd rijper wordt, op zowel zijn sopraan- als tenorsaxofoon.

Wat een saxofonist. En wat een trio. En ook nog voor de eeuwigheid gevangen op ‘Celebration of Mediocrity’. Een cd om nooit te vergeten, evenmin als dit concert.

• www.mete.nl