CD-RECENSIE

Barry Cleveland - Hologramatron
bezetting: Barry Cleveland; elektrische, akoestische en Moog gitaar, gitaarviool, samplers, zang, Robert Powell; pedalsteel- en lapsteelgitaar, Michael Manring; bas, Celso Alberti; drums, percussie, Amy X Neuburg; zang
Gasten: Harry Manx; zang, Deborah Holland; zang, Artist General; zang, Erdem Helvacioglu; gitaar, elektronica, Rick Walker; drums, percussie, Gino Robair; percussie
release: 2010
label: Moonjune records
tracks: 10 + 3 remixes
tijd: 64.48 inclusief remixes
website: www.barrycleveland.com - www.moonjune.com
door: Mischa Beckers

Barry Cleveland is een echte geluidsfanaat. Altijd op zoek naar vernieuwende klanken uit zijn arsenaal aan snaarinstrumenten. Zijn composities bevatten veel lagen, die in de uitvoering ieder een zorgvuldig gecreëerd geluiden meekrijgen. ‘Hologramatron’ is Cleveland’s vijfde album in zijn meer dan vijfentwintigjarige carrière. Ambient, impressionistische sferen en fusion waren altijd vaste componenten in zijn oeuvre. ‘Hologramatron’ zet daarnaast meer progressieve - en jazzrock op de voorgrond.

Onvoorstelbaar wat een klanken Cleveland en Powell met hun gitaren produceren. Veelal is er een (set) basisriff(s). Daaromheen steevast een diversiteit aan andere patronen. Soms herkenbaar als bijvoorbeeld tegenritme, soms dusdanig door effectapparatuur gemaskeerd dat slechts een klanklandschap overblijft. De muziek roept herinneringen op aan de ritmiek van ‘Remain in light’ van The Talking Heads, de wat donkerdere sferen van David Sylvian’s Japan of Brian Eno en onmiskenbaar de poliritmische gitaarcombinatie van Robert Fripp en Adrian Belew van King Crimson.

Toch creëert Cleveland een eigen geluid. Niet in de laatste plaats door de samenstelling van de band, muzikanten met een achtergrond in jazz, maar zeker ook in avantgarde- en progressieve rock. De meeste stukken zijn voorzien van zang. De band heeft een duidelijk een boodschap te verkondigen: de teksten stellen diverse  maatschappelijke milieukwesties aan de orde getuige ‘Warning’, dreigend gezongen door gastzanger Artist General, en ‘What have they done to the rain’. Vaste vocaliste Amy X Neuburg heeft een wat lijzige manier van zingen maar dat contrasteert prima met de wat drukkere gitaarpartijen.