Furio Di Castri, Nguyen Le, Eric Vloeimans e.a. - Zapping
CD-RECENSIE
Furio Di Castri, Nguyen Le, Eric Vloeimans e.a. - Zapping
bezetting: Furio Di Castri – bas, sampling, electronics; Nguyen Le – gitaar, electronics; Eric Voeimans – trompet; Joel Allouche – slagwerk; Mauro Negri – altsax, klarinet, Rita Marcotulli - piano
opgenomen: 2008
release: 2008
label: Promo Music / Challenge distr.
tracks: 10
tijd: 50.53
websites: www.furiodicastri.com - www.ericvloeimans.com - www.nguyen-le.com - www.promomusic.it - www.challenge.nl
door: Erno Elsinga
Het werk van Frank Zappa én Thelonious Monk samenvangen, een idee van de Italiaanse bassist Furio Di Castri. Niet door klakkeloos stukken na te spelen, neen, nieuwe composities die tegelijkertijd een weergave moet geven van de muzikale ontwikkelingen van de twintigste eeuw: ‘Zapping’.
Het resultaat is even waanzinnig als pervers. Di Castri verplaatst zich in de orkestrale geest van Zappa die stukken van Monk bewerkt, stelt fragmenten van de hoekige pianist centraal en plakt daaromheen allerlei stijlen waar Zappa zo graag de draak mee stak: soul, rock, jazz, samba, maar ook jungle, drum and bass en samples.
Vrij vertaald vliegt dat alle kanten op. ‘Skippy’ bijvoorbeeld (van beide muziekgoeroe’s is één stuk opgenomen), krijgt een snufje samba toegediend waardoor de hypothetische driehoek Monk, Zappa en Hermeto Pascal ontstaat dat resulteert in ‘chorinho-soul-jazz.’ Of ‘The Monk Page’, een collage van de Monk-stukken Trinkle Tinkle, Hornin’, Sixteen en Four in One geïnspireerd op Zappa’s The Clap en The Black Page.
Niet verrassend dat de musici volop de ruimte krijgen in de hoofdzakelijk door Di Castri gecomponeerde stukken. Nguyen Le die eerder bewees met het werk van Jimi Hendrix prima uit de voeten te kunnen, strooit met vuige Zappa-solo’s. Neem ‘Born in the USB’ waarin de gitarist verwikkeld raakt in een heerlijke sessie met Mauro Negri op alt en klarinet.
Eric Vloeimans knettert, nu eens zonder effecten, over alles heen. Ook Mauro Negri is een woest solist, maar kleurt op bijzondere wijze ook de soms filmische arrangementen. De Italiaanse pianiste Rita Marcotulli die de ondankbare taak op zich nam gestalte te geven aan Monks thema’s, kwijt zich prima van haar taak.
Zapping is een meer dan geslaagd project van tien zeer gevarieerde, prachtig gearrangeerde stukken, van bombastisch tot klein, met humorvolle (soms politieke) Zappiaanse knipogen. Puik!