Ruud Voesten – Ambrosia
CD-RECENSIE
Ruud Voesten – Ambrosia
bezetting: Ruud Voesten drums; Koen Schalkwijk piano, synthesizer; Tijs Klaassen contrabas; Mo van der Does altsaxofoon; Wietse Voermans tenorsaxofoon
uitgebracht: 22 september 2023
label: ZenneZ Records
aantal stukken: 12
tijdsduur: 60’45
website: ruudvoesten.nl - zennezrecords.com
door: Mathijs van den Berg
De gedwongen rust van de corona-periode had, zoals we inmiddels uitgebreid gemerkt hebben, ook een positieve kant en was voor veel artiesten een zeer creatieve tijd. Zo ook voor drummer Ruud Voesten, die inspiratie zocht in De Goddelijke Komedie van Dante Alighieri. Je kunt je tijd slechter besteden. Voesten volgde zelfs een college bij een hoogleraar Italiaanse letterkunde. De zonde en alles wat daarmee samenhangt, wat in dit klassieke meesterwerk uit de veertiende eeuw wordt onderzocht, sprak zeer tot Voestens verbeelding. De titels van de nummers verwijzen naar moderne zonden als bitcoins en clickbaits.
Voesten beschouwt zichzelf niet als een drummers-drummer. Hij blijft in zijn composities vaak op de achtergrond. Het gaat hem meer om de interactie tussen de musici. Hij laat zich omringen door de crème de la crème van de jongere jazzgeneratie. Met toetsenist Koen Schalkwijk en altist Mo van der Does werkte hij al eerder samen. De eerste stelde hem voor aan bassist Tijs Klaassen. Naast Van der Does is Wietse Voermans een tweede saxofonist. Deze samenwerking leverde bijzonder avontuurlijke en progressieve jazzmuziek op.
Stemmingen
De stukken op ‘Ambrosia’ vormen een aaneengesloten verhaal met een duidelijk begin en slot. De muziek is voornamelijk akoestisch; de synthesizer wordt slechts af en toe gebruikt op de achtergrond. De stukken geven verschillende stemmingen weer. Op ‘Within a Forest Dark’, waarmee het album opent, voel je de verlatenheid. De saxofoon op ‘This is Fine’ klinkt zwoel. ‘The Crypto Shuffle’ is dan weer brutaal van toon. Op ‘Wood of Thorns’ doen de saxofoons pijn aan je oren.
De synthesizer zorgt voor een donkere sfeer. Klaassen strijkt zijn bas regelmatig melancholiek aan. De muziek is vaak expressief met spetterende solo’s. Heel spannend is het energieke samenspel van de twee saxofoons die lekker langs elkaar schuren. Uiteraard heeft Voesten aandacht voor verschillende ritmes: soms heel subtiel, maar ook swingend, tegendraads of uit de bocht vliegend. De composities zijn stuk voor stuk fantasievol en vindingrijk. ‘Ambrosia’ is één lange boeiende muzikale tocht. Dit najaar op diverse podia live mee te beleven.
- Beluister twee nummers van dit album via Bandcamp.
Goesting (live).