Georgi Kornazov’s Horizons Quintet - Viara
CD-RECENSIE
Georgi Kornazov’s Horizons Quintet - Viara
bezetting: Georgi Kornazov; trombone, Emile Parisien; sopraansax, Manu Codjia; gitaar, Marc Buronfosse; bas, Karl Jannuska; drums
opgenomen: 20-21 september 2007
release: 2008
label: BMC
tracks: 9
tijd: 58:45
websites: www.kornazov.com - www.bmc.hu
myspace: www.myspace.com/kornazov
door: Mischa Andriessen
Trombonist Georgi Kornazov is bekend geworden als vaste waarde in het Strada Quartet en –Sextet van Henri Texier, waarin hij een heel krachtige blazerssectie vormt met François Cournelloup en in het sextet ook Sebastien Texier. Voor de release van de cd van zijn eigen groep heeft de Bulgaar onderdak gevonden bij het Hongaarse BMC-label. BMC, brengt ook klassieke muziek uit, maar deze platenmaatschappij is gespecialiseerd in hedendaagse jazz met invloeden uit volksmuziek. Dat is ook precies de hoek waar “Viara” te plaatsen valt.
In uitsluitend eigen composities tekent Kornazov voor levendige muziek die door het ritmeduo Buronfosse/Jannuska vaak flink wordt opgestuwd maar nergens jachtig klinkt. De melancholische ondertoon die ook in de uptempo stukken hoorbaar is, komt nog duidelijker naar voren in de gedragen, langzamere nummers waarvan onder meer “Oblatsie” en “Na mama” juweeltjes zijn. Kornazovs stoere, aardse toon op trombone contrasteert fraai met de ijler klinkende sopraansax van Parisien, al klinkt de laatste soms wat te afgeknepen, een beetje pieperig.
Gitarist Manu Codjia maakt ook deel uit van Texiers Strada Sextet. Zijn spel heeft twee gezichten. Enerzijds neemt hij zijn toevlucht tot driest aaneen gegoochelde notenslierten die de aandacht helaas van de innemende melodieën afleiden. Maar dankzij zijn verrassende akkoordenkeuze en afwisselend felle en ingetogen spel is het toch vooral ook zijn verdienste dat de muziek in veel gevallen spannend blijft. Wat dat aangaat, zijn de momenten dat de muziek inzakt toch in de minderheid ten opzichte van die waarop zij bruist.