Jef Neve improviseert zichzelf voorbij
CONCERTRECENSIE. Jef Neve, solopiano, Paradox, Tilburg, 22 april
beeld: Liesbeth Keder
door: Erno Elsinga
Een dag na het overlijden van Prince kon geen muzikant die het podium op moest eromheen. Terwijl bekende gebouwen wereldwijd paars kleurden klonk in de Tilburgse Paradox ‘Purple Rain’ gespeeld door pianist Jef Neve, die meende dat de funklegende uit Minneapolis op het gebied van compositie ‘de Bach en Mozart’ was van onze tijd.
Pianist Jef Neve tijdens zijn soloconcert in de Tilburgse Paradox.
Kritiek
Het solopianoconcert van de Belgische musicus die in eigen land een flinke status heeft en als zoveel westerse jazzmuzikanten ‘groot in Japan’ is, kende meer variatie in het repertoire dan in de dynamiek. Werk van Neve’s debuutalbum als solopianist passeerde de revue, alsmede nieuwe composities zoals het op de recente aanslagen in Brussel geïnspireerde ‘Crystal Nights’ dat Neve inleidde door felle kritiek te uiten op de politieke situatie in zijn geboorteland.
Neve vormde de composities tot lange improvisaties waarin jazz, pop, klassiek, bop, stride en een enkel experiment schalks in elkaar schoven, maar er ook voor zorgde dat de pianist soms het overzicht verloor. Zoals in Joni Mitchell’s ‘A Case of You’ waar vurig gespeelde akkoordprogressies niet aansloten bij de toonsoort van de baspartij.
Weeffouten
Weeffouten waren er wel meer, maar ook de mindere mate waarin Neve omsprong met de dynamiek maakte dat het concert niet aan de hoge verwachting voldeed. Neve speelde hard waardoor nuances verloren gingen en de stukken stilaan elkaars replica werden. Kenmerkend was een compositie van flamencogitarist Myrddin De Cauter dat Neve bewerkte voor piano. Haast letterlijk, want de stoet aan rollende noten transformeerde de Yamaha-vleugel in een slaggitaar zoals dat ook gebeurde in onder meer Billy Strayhorns ‘Lush Life’ en ‘Soletude’, dat Neve schreef voor een dansvoorstelling.
Ondanks dat Neve’s spel een vermoeide indruk maakte, was het een onderhoudend concert. De Belg zit niet verlegen om een anekdote of een interessant achtergrondverhaal waardoor er een intieme sfeer in de Paradox ontstond. Op enig moment klonk zowaar een langgerekt ‘I Mean You’ van Monk, waarin Neve met veel schik de stride piano vermengde met bebop.
Typhoon
Jef Neve, die de successen met zijn trio aaneenrijgt en daarnaast bij vele uiteenlopende projecten betrokken is, staat komende zomer met de Nederlandse rapper Typhoon op het hoofdpodium van festival Jazz Middelheim in Antwerpen. Een combinatie die voor vierduizend man ‘eigen publiek’ ongetwijfeld en hoe dan ook voor een verrassing gaat zorgen.
