CD-RECENSIE

Marius Neset – Birds
bezetting:  Marius Neset tenor en sopraansaxofoon; Ivo Neame piano; Jim Hart vibrafoon; Jasper Høiby contrabas; Anton Eger drums; Ingrid Neset fluit en piccolofluit; Daniel Herskedal tuba; Bjarke Mogensen accordeon; Tobias Wiklund trompet; Ronny Farsund trompet; Peter Jensen trombone; Lasse Mauritzen hoorn.
opgenomen: april 2012, The Village, Kopenhagen
release: april 2013
label: Edition Records
tracks: 11
tijd: 62:47
website: www.mariusneset.com - www.editionrecords.com
door: David Cohen

‘Birds’ is de derde cd die de Noorse saxofonist Marius Neset – die dit jaar enkele succesvolle concerten in Nederland gaf - opneemt als bandleider. De luisteraar hoort hem in gezelschap van een ritmesectie van piano, vibrafoon, contrabas en drums. Daarnaast wordt Neset bijgestaan door een kwintet van koperblazers, zijn zus Ingrid Neset als soliste op de fluit en de Deen Bjarke Mogensen op accordeon.

Het zijn die twee laatsten met wie de reis door het album 'Birds' begint. Boven een ritmisch staccato van de fluitiste zet Mogensen een vrolijke melodie in: springerig, energiek en sprekend voor de invloed van de Noorse volksmuziek op componist Marius Neset. Steeds meer instrumenten mengen zich in het palet aan klanken dat almaar drukker en chaotischer wordt, tot drummer Anton Eger een stevige groove inzet. Alle melodielijnen lopen door en ontwikkelen zich steeds verder, slechts bij vlagen hun precieze structuur verradend.

Instrumenten komen bijeen, verwijderen zich weer, komen bij elkaar en spatten tenslotte daverend uiteen om ruimte te maken voor saxofonist Neset. Die zet zijn solo rustig in en verkent het tapijt dat zijn ritmesectie voor hem uitspreidt: vol overtuigingskracht, stevig tenorsaxofoongeluid en gewapend met een Michael Brecker-achtige virtuositeit weet hij zijn band duidelijk te maken welke kant hij uit wil en uiteindelijk mee te voeren naar een spectaculair hoogtepunt.

Het openingsnummer op zichzelf al is kenmerkend voor de muziek van Neset, die alle nummers voor deze plaat schreef. Niet alleen beheerst hij zijn instrument buitengewoon en legt hij een bijzonder gevoel voor improvisatie aan de dag, maar ook als componist komt hij ten volle uit de verf. De mooie stukken 'Reprise' en 'Math of Mars' bieden momenten van grote rust en een langzaam stromende, met bedachtzaamheid gespeelde melodie.

Bijzonder energiek is 'Boxing', een uitdagend duet van de saxofonist en zijn zus Ingrid Neset op fluit is te horen op 'Spring Dance'. Een duizelingwekkende solo op sopraansaxofoon wordt op 'Portuguese Windmill' feilloos door Neset uitgevoerd, om even feilloos over te gaan in een trio met zichzelf op tenorsaxofoon en vibrafonist Jim Hart. Het zijn de koperblazers die centraal staan op het nummer 'Fanfare', waarmee het epos op de plaat 'Birds' tot een einde komt.

Wat het verhaal op 'Birds' bijzonder maakt is niet alleen de perfectie van het samenspel dat alle bandleden aan de dag leggen. Het is ook de perfecte manier waarop alle momenten binnen de muziek met elkaar in overeenstemming zijn, met een monumentaal klankbeeld afgewisseld door een kalme, ingetogen sfeer. Alles klopt op 'Birds', en het is alsof elk moment op de cd van tevoren door één man uitgedacht en grondig overwogen is. Zonder dat de muziek er ook maar een moment te energiek, mechanisch of gekunsteld van wordt.

Met 'Birds' heeft Marius Neset zich niet alleen als saxofonist, maar ook als componist en bandleider nog een keer briljanter getoond dan de jazzwereld had verwacht of zelfs maar voor mogelijk had gehouden. 'Birds' is een groots werk van een jonge, grootse muzikant, waarvan te hopen is dat het door een nog grootser werk wordt opgevolgd.