CD-RECENSIE

New Cool Collective Big Band - Pachinko
bezetting: 19-koppige bigband met onder meer Benjamin Herman, Anton Goudsmit, Joost Kroon, Frank van Dok, Willem Friede, Jos de Haas, David Rockefeller. Gast Felix Maginn.
opgenomen: Studio 150, Amsterdam
release: 2010
label: Dox Records
tracks: 12
tijd: 56:34
websites: www.newcoolcollective.com - www.doxrecords.com
myspace: www.myspace.com/newcoolcollective
door: Jan Jasper Tamboer

Als New Cool Collective in de buurt is, is het avontuur niet ver weg. Ga maar na. Onlangs nog brachten ze een album uit met rapper Typhoon. Niet ver daarvoor speelden ze een plaat vol samen met een Zuid-Amerikaanse en Afrikaanse band en op de nieuwe cd 'Pachinko' is de volledige bigband te horen met een wederom nieuw geluid, dat kolkend is en krachtiger dan ooit.

Een pachinko is een Japanse gok- en speelautomaat, een soort rechtopstaande flipperkast, die een hels kabaal maakt.  De bandleden van New Cool Collective ontdekten het apparaat tijdens een tour door het verre oosten, waarbij ook andere, typisch Japanse geluiden tot de verbeelding spraken . Niets is voor hen te gek om als inspiratiebron te dienen, integendeel, hoe gekker hoe liever. Het heeft geresulteerd in een album dat de bigband als stijl in een geheel nieuw licht plaatst.

Eenmaal vertrokken, dendert de wagen als in een roetsjbaan voort, waarbij de adrenaline van muzikanten en luisteraars wild kan stromen. Het album kent ook een betrekkelijk rustpunt in de vorm van het statige 'Peace and Happiness', dat slechts relatief vredevol is, vanwege aanzwellende dynamiek, grote gelaagdheid en elkaar versterkende ritmes. Zo valt er altijd wat  te beleven aan dit album, zowel voor de geest als voor het lichaam.

Het ensemble heeft niet veel tijd nodig om muzikale ideeën te ontvouwen. De meeste tracks duren niet veel langer dan een gemiddeld popliedje. Het pop(rock)karakter van de plaat wordt nog versterkt door de inbreng van zanger Felix Maginn van de groep Moke, die zijn deels eigen nummer 'We're All Going Up' zingt. Dat zijn dan meteen alle overeenkomsten met het  populaire genre. Het lijkt er eerder op dat New Cool Collective hier zijn eigen genre heeft geschapen, met als kernelementen energie, vrijheid, ontregeling en ritme.

Dansbaarheid was altijd een handelsmerk van de band en ook 'Pachinko' is wat dat betreft onweerstaanbaar smeuïg. Bij voorganger 'Sugar Protocol' was de muziek daardoor op harmonisch gebied minder interessant,  maar het nieuwe album heeft in dat opzicht veel meer te bieden, met de arrangementen van voornamelijk toetsenist Willem Friede. De productie deden de muzikanten grotendeels zelf. Het klankbeeld staat goed gedefinieerd en met de fijnste details op de plaat. Wederom een hoogtepunt in het oeuvre van deze onstuitbare band.