Krachtpatser Avishai Cohen herhaalt zichzelf
CONCERTRECENSIE. Paradox Tilburg, Avishai Cohen Trio, 25 april 2008
beeld: Marcel Mutsaers
door: Erno Elsinga
Wie het voorlaatste album Continuo van Avishai Cohen en diens zojuist verschenen Gently Disturbed naast elkaar beluistert, zal op het eerste gehoor weinig verschil ontdekken. De uit Israël afkomstige basvirtuoos diept zijn concept van springerige melodieuze ritmen uit tot het uiterste. Na een afwezigheid van twee jaar stond Avishai Cohen en zijn trio wederom op de planken van het Paradox podium, ditmaal voor een eenmalig Nederlands concert.
Het Avishai Cohen Trio gaf een eenmalig concert in Nederland voor een uitverkocht Paradox
Belangrijk verschil met voorgaande keer is de inbreng van nieuwkomer Shai Maestro. De pas 22-jarige pianist is de opvolger van de vorig jaar vertrokken Sam Barsh. De nog jonge Israëlische belofte zegt beïnvloed te zijn door klassieke componisten en hedendaagse vertolkers zoals Brad Mehldau. Achter de drums bevindt zich nog immer Mark Guiliana.
De verwachtingen waren hoog gespannen in de uitverkochte Paradox. En tot op zekere hoogte maakte het trio die verwachting meer dan waar. Cohen beschikt over een verbluffende techniek, krult zich al plukkend, strijkend en trommelend als een slang om zijn instrument. Strak en in gespierde taal zet hij in de afgemeten composities de ragfijne harmonieuze up-tempo melodieën uit, die van climax naar climax gaan. Maestro en Guiliana volgen moeiteloos het nu-jazz concept dat met de komst van Maestro meer dan voorheen doorspekt is met klassieke invloeden. In de ongelijkmatige maatsoorten gewortelde muziek weet de pianist telkens weer nauw aansluitende ritmen te vinden, een lust voor het oor.
Juist in die afgemetenheid van de composities die vaak voorzien zijn van eenzelfde opbouw, schuilt ook een gevaar. Hoe verbluffend ook uitgevoerd drong de eenzijdigheid zich op waardoor er nauwelijks hoogtepunten ontstonden en het concert zich gelijkmatig voltrok. Het kunstje dat concept heet werd tot in den treure herhaald.
Uitzondering hierop vormde Nu Nu, het explosieve openingsnummer van het album Continuo dat door het publiek met veel enthousiasme werd onthaald en eigenlijk de basis vormt voor alle gespeelde composities. Dieptepunt was de laatste toegift. Nadat Cohen de toehoorders had getrakteerd op een door hem gezongen Israëlisch volkswijsje, sloot hij af met het door Lennon en McCartney gecomponeerde Norwegian Wood. Waarom hij juist voor deze enige cover koos werd niet duidelijk, maar het deed het concert geen goed.
Avishai Cohen is een begenadigd bassist die tot nu toe wereldwijd veel lof en faam verwierf. Echter, de door hemzelf gecreëerde geijkte paden zijn nu wel plat gelopen. De meester herhaalt zichzelf en dat is een meester onwaardig.
